Đ—Đ°ĐłŃ€ŃƒĐ·ĐșĐ° ŃŃ‚Ń€Đ°ĐœĐžŃ†Ń‹

đ‘œđ’‚đ’“đ’Šđ’‚đ’„đ’Šđ’đ’đ’†đ’” 𝒔𝒐𝒃𝒓𝒆 𝒖𝒏 𝒗𝒂𝒍𝒔 𝒅𝒆 𝑹𝒏𝒕𝒐𝒏 đ‘«đ’Šđ’‚đ’ƒđ’†đ’đ’đ’Š 𝒆𝒏 đ‘«đ’ 𝒎𝒂𝒚𝒐𝒓, đ‘¶đ’‘. 120 𝑳. 𝒗𝒂𝒏 đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’ (𝑹𝒍𝒇𝒓𝒆𝒅 đ‘©đ’“đ’†đ’đ’…đ’†đ’)

Enlace a Lista de ReproducciĂłn "Bagatelas, variaciones y piezas breves para piano de Beethoven": https://www.youtube.com/playlist?list=PL2ECB8E07AE31C8E8&feature=view_all

Enlace a Variaciones sobre un vals de Anton Diabelli, Op. 120. Ludwig van Beethoven (Sviatoslav Richter): https://www.youtube.com/watch?v=3Hcj6LiyEOk

DescripciĂłn de Robert Cummings [-]
En 1819 el editor de mĂșsica Anton Diabelli decidiĂł recaudar fondos para los familiares de los soldados muertos en las recientes guerras. Compuso un tema con la esperanza de inducir a algunos de los compositores mĂĄs relevantes del momento a contribuir con variaciones, planeando editar todo el conjunto de composiciones. En total, enviĂł su melodĂ­a a 51 compositores de Austria, uno de los cuales fue Beethoven (otro fue Schubert). La inclinaciĂłn inicial de Beethoven fue rechazar el proyecto, aunque finalmente presentĂł una variaciĂłn. Pero el compositor pronto empezĂł a interesarse por la posibilidad de escribir un conjunto mĂĄs amplio de variaciones sobre el tema de Diabelli. Al final, resultĂł una obra de alrededor de una hora de duraciĂłn, con mĂĄs variaciones que ninguna otra de sus obras en este gĂ©nero. Esta composiciĂłn hace de digna pieza acompañante de las poderosas Variaciones Goldberg de Bach.

El tema de Diabelli es animado y bastante simple y, si bien, muchos lo han ridiculizado por blando e incluso, estĂșpido, tiene bastante encanto en su ingenuidad, con sus pequeños giros y su impulso rĂ­timico. Éste era precisamente el tipo de tema simple que habĂ­a inspirado el pensamiento de las variaciones del compositor en el pasado. Un ejemplo es las siete variaciones de Beethoven sobre 'Kind, willst du ruhig schlafen' WoO 75, de 1799. ParecĂ­a considerar creaciones melĂłdicas flojas o trilladas como contornos Ăłseos cuyas notas pedĂ­an ser infundidas de personalidad y color.

Hay varias caracterĂ­sticas clave en el mĂ©todo que Beethoven utiliza para la configuraciĂłn de las Variaciones Diabelli. Por un lado, tiende a mantener en cada variaciĂłn algĂșn aspecto de la anterior. Algunos han argumentado que cada elemento estĂĄ dispuesto casi aleatoriamente, que podrĂ­an ser reordenados para hacer la obra mĂĄs efectiva. Sin embargo, uno encuentra comentarios encantadores sobre la varaciĂłn, tanto una vez ya pasada, como de la estructura general de todo el conjunto. La primera variaciĂłn, señalada "Alla Marcia", es una visiĂłn deliberadamente pomposa y parĂłdica sobre el tema. Tiene un tempo lento; las variaciones sucesivas, con una mezcla de rĂĄpidas y lentas, gradualmente marchan hacia una liberaciĂłn culminante en la variaciĂłn X. DespuĂ©s de eso, la mĂșsica se relaja por un tiempo. Otros patrones de picos y valles pueden distinguirse, con el mayor de los episodios climĂĄticos que ocurren con la fuga hacia el final de la obra.

Los momentos finales de la obra comparten, en palabras de Joseph Kerman, el "aura visionaria" con la que concluye la sonata para piano NÂș 32 en Do menor. Otras variaciones notables incluyen la XIV, señalada "Grave e maestoso", una apertura mĂĄs profunda y una de las mĂĄs largas, con una duraciĂłn de cuatro minutos aproximadamente. Las variaciones XXIII y XXIV son enĂ©rgicas, por otra parte, la primera de las dos es una creaciĂłn brillante, enĂ©rgica y la segunda divulga algo del carĂĄcter de Bach. Varias veces, Beethoven explora armonĂ­as cromĂĄticas que parecen ir mucho mĂĄs allĂĄ incluso que las obras profĂ©ticas de Schubert de la dĂ©cada de 1820.

A pesar de su arte inspirado que tiene la obra, por lo general es difĂ­cil para los oyentes. Al igual que la sonta NÂș 29 "Hammerklavier", es larga y extremadamente concentrada. Algunos editores y pianistas han manipulado la partitura en un intento por hacerla mĂĄs escuchable, pero sus esfuerzos tienden a debilitar lo que es una obra maestra poco intelectual.

Esta obra fue publicada por primera vez en 1823 en Viena, incorporando una dedicatoria a Antonie Brentano (en ocasiones considerada la "amada inmortal" de una fase anterior en la vida del compositor). Una interpretaciĂłn tĂ­pica de esta composiciĂłn tiene una duraciĂłn de entre 50 y 58 minutos.
Source: https://www.allmusic.com/composition/variations-33-on-a-waltz-by-diabelli-for-piano-in-c-major-diabelli-variations-op-120-mc0002368158

TĂ­tulo: Variaciones Diabelli, Opus 120.
TĂ­tulo alternativo: 33 Variaciones para piano sobre un vals de Anton Diabelli.
Compositor: Ludwig van Beethoven (1770-1827).
Fecha de composiciĂłn: 1819-23.
Tonalidad: Do mayor.
Dedicatoria: Mme. Antonie von Brentano (1780-1869).
1ÂȘ publicaciĂłn: Cappi & Diabelli (Viena), 1824.

Intérprete: Alfred Brendel, piano

Đ’ĐžĐŽĐ”ĐŸ đ‘œđ’‚đ’“đ’Šđ’‚đ’„đ’Šđ’đ’đ’†đ’” 𝒔𝒐𝒃𝒓𝒆 𝒖𝒏 𝒗𝒂𝒍𝒔 𝒅𝒆 𝑹𝒏𝒕𝒐𝒏 đ‘«đ’Šđ’‚đ’ƒđ’†đ’đ’đ’Š 𝒆𝒏 đ‘«đ’ 𝒎𝒂𝒚𝒐𝒓, đ‘¶đ’‘. 120 𝑳. 𝒗𝒂𝒏 đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’ (𝑹𝒍𝒇𝒓𝒆𝒅 đ‘©đ’“đ’†đ’đ’…đ’†đ’) ĐșĐ°ĐœĐ°Đ»Đ° El mĂșsico de Bonn por jcalvodiaz
ĐŸĐŸĐșĐ°Đ·Đ°Ń‚ŃŒ
ĐšĐŸĐŒĐŒĐ”ĐœŃ‚Đ°Ń€ĐžĐž ĐŸŃ‚ŃŃƒŃ‚ŃŃ‚ĐČуют
ВĐČДЎОтД Đ·Đ°ĐłĐŸĐ»ĐŸĐČĐŸĐș:

ВĐČДЎОтД аЎрДс ссылĐșĐž:

ВĐČДЎОтД аЎрДс ĐČĐžĐŽĐ”ĐŸ с YouTube:

Đ—Đ°Ń€Đ”ĐłĐžŃŃ‚Ń€ĐžŃ€ŃƒĐčŃ‚Đ”ŃŃŒ ОлО ĐČĐŸĐčЎОтД с
Đ˜ĐœŃ„ĐŸŃ€ĐŒĐ°Ń†ĐžŃ ĐŸ ĐČĐžĐŽĐ”ĐŸ
16 ĐŽĐ”ĐșĐ°Đ±Ń€Ń 2021 Đł. 17:25:52
00:53:43
Đ”Ń€ŃƒĐłĐžĐ” ĐČĐžĐŽĐ”ĐŸ ĐșĐ°ĐœĐ°Đ»Đ°
đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’. đ‘ș𝒐𝒏𝒂𝒕𝒂 𝒑𝒂𝒓𝒂 𝒑𝒊𝒂𝒏𝒐 𝒏.Âș 30 𝒆𝒏 𝑮𝒊 𝑮𝒂𝒚𝒐𝒓, đ‘¶đ’‘đ’–đ’” 109 - 𝑰𝑰. đ‘·đ’“đ’†đ’”đ’•đ’Šđ’”đ’”đ’Šđ’Žđ’.đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’. đ‘ș𝒐𝒏𝒂𝒕𝒂 𝒑𝒂𝒓𝒂 𝒑𝒊𝒂𝒏𝒐 𝒏.Âș 30 𝒆𝒏 𝑮𝒊 𝑮𝒂𝒚𝒐𝒓, đ‘¶đ’‘đ’–đ’” 109 - 𝑰𝑰. đ‘·đ’“đ’†đ’”đ’•đ’Šđ’”đ’”đ’Šđ’Žđ’.đ‘ș𝒐𝒏𝒂𝒕𝒂 𝒑𝒂𝒓𝒂 𝒗𝒊𝒐𝒍𝒐𝒏𝒄𝒆𝒍𝒐 𝒚 𝒑𝒊𝒂𝒏𝒐 đ‘”Âș 4, đ‘¶đ’‘. 102 /1. 𝑳. 𝒗𝒂𝒏 đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’ (đ‘čđ’đ’”đ’•đ’“đ’đ’‘đ’Ìđ’—đ’Šđ’„đ’‰ / đ‘č𝒊𝒄𝒉𝒕𝒆𝒓)đ‘ș𝒐𝒏𝒂𝒕𝒂 𝒑𝒂𝒓𝒂 𝒗𝒊𝒐𝒍𝒐𝒏𝒄𝒆𝒍𝒐 𝒚 𝒑𝒊𝒂𝒏𝒐 đ‘”Âș 4, đ‘¶đ’‘. 102 /1. 𝑳. 𝒗𝒂𝒏 đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’ (đ‘čđ’đ’”đ’•đ’“đ’đ’‘đ’Ìđ’—đ’Šđ’„đ’‰ / đ‘č𝒊𝒄𝒉𝒕𝒆𝒓)𝑭𝒆𝒖𝒆𝒓𝒇𝒂𝒓𝒃' ("𝑬𝒍 𝒄𝒐𝒍𝒐𝒓 𝒅𝒆𝒍 𝒇𝒖𝒆𝒈𝒐"), 𝒆𝒏 đ‘ș𝒐𝒍 𝒎𝒂𝒚𝒐𝒓, đ‘¶đ’‘. 52 /2. đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’ (𝑼𝒆𝒓𝒎./𝑬𝒏𝒈𝒍./đ‘ș𝒑𝒂𝒏. 𝒔𝒖𝒃𝒕𝒊𝒕𝒍𝒆𝒔)𝑭𝒆𝒖𝒆𝒓𝒇𝒂𝒓𝒃' ("𝑬𝒍 𝒄𝒐𝒍𝒐𝒓 𝒅𝒆𝒍 𝒇𝒖𝒆𝒈𝒐"), 𝒆𝒏 đ‘ș𝒐𝒍 𝒎𝒂𝒚𝒐𝒓, đ‘¶đ’‘. 52 /2. đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’ (𝑼𝒆𝒓𝒎./𝑬𝒏𝒈𝒍./đ‘ș𝒑𝒂𝒏. 𝒔𝒖𝒃𝒕𝒊𝒕𝒍𝒆𝒔)đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’. đ‘ș𝒐𝒏𝒂𝒕𝒂 𝒑𝒊𝒂𝒏𝒐 𝒏Âș 13 𝒆𝒏 𝑮𝒊 ♭ 𝒎𝒂𝒚𝒐𝒓, đ‘¶đ’‘. 27 𝒏Âș 1 - 𝑰𝑰. đ‘ș𝒄𝒉𝒆𝒓𝒛𝒐: 𝑹𝒍𝒍𝒆𝒈𝒓𝒐 𝒎𝒐𝒍𝒕𝒐 đ’—đ’Šđ’—đ’‚đ’„đ’†đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’. đ‘ș𝒐𝒏𝒂𝒕𝒂 𝒑𝒊𝒂𝒏𝒐 𝒏Âș 13 𝒆𝒏 𝑮𝒊 ♭ 𝒎𝒂𝒚𝒐𝒓, đ‘¶đ’‘. 27 𝒏Âș 1 - 𝑰𝑰. đ‘ș𝒄𝒉𝒆𝒓𝒛𝒐: 𝑹𝒍𝒍𝒆𝒈𝒓𝒐 𝒎𝒐𝒍𝒕𝒐 𝒗𝒊𝒗𝒂𝒄𝒆"𝑮𝒂𝒏 𝒔𝒕𝒓𝒆𝒃𝒕, 𝒅𝒊𝒆 𝑭𝒍𝒂𝒎𝒎𝒆 𝒛𝒖 𝒗𝒆𝒓𝒉𝒆𝒉𝒍𝒆𝒏". 𝑳𝒊𝒆𝒅, đ‘Ÿđ’đ‘¶ 120. 𝑳𝒖𝒅𝒘𝒊𝒈 𝒗𝒂𝒏 đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’. ( đ‘·đ’“đ’†đ’š / 𝑯𝒐𝒌𝒂𝒏𝒔𝒐𝒏 )"𝑮𝒂𝒏 𝒔𝒕𝒓𝒆𝒃𝒕, 𝒅𝒊𝒆 𝑭𝒍𝒂𝒎𝒎𝒆 𝒛𝒖 𝒗𝒆𝒓𝒉𝒆𝒉𝒍𝒆𝒏". 𝑳𝒊𝒆𝒅, đ‘Ÿđ’đ‘¶ 120. 𝑳𝒖𝒅𝒘𝒊𝒈 𝒗𝒂𝒏 đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’. ( đ‘·đ’“đ’†đ’š / 𝑯𝒐𝒌𝒂𝒏𝒔𝒐𝒏 )"𝑹𝒏𝒅𝒆𝒏𝒌𝒆𝒏" ("đ‘č𝒆𝒄𝒖𝒆𝒓𝒅𝒐"), đ‘Ÿđ’đ‘¶ 136. 𝑳. 𝒗𝒂𝒏 đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’ (đ‘°đ’đ’•đ’†đ’“đ’‘đ’“đ’†đ’•đ’‚đ’„đ’Šđ’Ìđ’ 𝒆𝒏 đ‘«đ’ 𝒎𝒂𝒚𝒐𝒓. đ‘«đ’Šđ’†đ’”đ’Œđ’‚đ’– / đ‘«đ’†đ’Žđ’–đ’”)"𝑹𝒏𝒅𝒆𝒏𝒌𝒆𝒏" ("đ‘č𝒆𝒄𝒖𝒆𝒓𝒅𝒐"), đ‘Ÿđ’đ‘¶ 136. 𝑳. 𝒗𝒂𝒏 đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’ (đ‘°đ’đ’•đ’†đ’“đ’‘đ’“đ’†đ’•đ’‚đ’„đ’Šđ’Ìđ’ 𝒆𝒏 đ‘«đ’ 𝒎𝒂𝒚𝒐𝒓. đ‘«đ’Šđ’†đ’”đ’Œđ’‚đ’– / đ‘«đ’†đ’Žđ’–đ’”)“𝑯𝒆𝒍𝒑𝒍𝒆𝒔𝒔 𝒘𝒐𝒎𝒂𝒏” đ‘Șđ’‚đ’đ’„đ’Šđ’Ìđ’ 𝑼𝒂𝒍𝒆𝒔𝒂, đ‘Ÿđ’đ‘¶ 155 /13. đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’ (𝑬𝒏𝒈𝒍./𝑼𝒆𝒓𝒎./đ‘ș𝒑𝒂𝒏. 𝒔𝒖𝒃𝒕𝒊𝒕𝒍𝒆𝒔)“𝑯𝒆𝒍𝒑𝒍𝒆𝒔𝒔 𝒘𝒐𝒎𝒂𝒏” đ‘Șđ’‚đ’đ’„đ’Šđ’Ìđ’ 𝑼𝒂𝒍𝒆𝒔𝒂, đ‘Ÿđ’đ‘¶ 155 /13. đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’ (𝑬𝒏𝒈𝒍./𝑼𝒆𝒓𝒎./đ‘ș𝒑𝒂𝒏. 𝒔𝒖𝒃𝒕𝒊𝒕𝒍𝒆𝒔)'𝑹𝒍𝒍𝒆𝒈𝒓𝒆𝒕𝒕𝒐 𝒒𝒖𝒂𝒔𝒊 𝑹𝒏𝒅𝒂𝒏𝒕𝒆' (đ‘©đ’‚đ’ˆđ’‚đ’•đ’†đ’đ’‚), đ‘Ÿđ’đ‘¶ 61𝒂. (𝑯𝒆𝒔𝒔 56). 𝑳𝒖𝒅𝒘𝒊𝒈 𝒗𝒂𝒏 đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’ (𝑼𝒊𝒂𝒏𝒍𝒖𝒄𝒂 đ‘Ș𝒂𝒔𝒄𝒊𝒐𝒍𝒊)'𝑹𝒍𝒍𝒆𝒈𝒓𝒆𝒕𝒕𝒐 𝒒𝒖𝒂𝒔𝒊 𝑹𝒏𝒅𝒂𝒏𝒕𝒆' (đ‘©đ’‚đ’ˆđ’‚đ’•đ’†đ’đ’‚), đ‘Ÿđ’đ‘¶ 61𝒂. (𝑯𝒆𝒔𝒔 56). 𝑳𝒖𝒅𝒘𝒊𝒈 𝒗𝒂𝒏 đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’ (𝑼𝒊𝒂𝒏𝒍𝒖𝒄𝒂 đ‘Ș𝒂𝒔𝒄𝒊𝒐𝒍𝒊)â€œđ‘¶ 𝒘𝒐𝒖𝒍𝒅 𝑰 𝒘𝒆𝒓𝒆 𝒃𝒖𝒕 𝒕𝒉𝒂𝒕 𝒔𝒘𝒆𝒆𝒕 𝒍𝒊𝒏𝒏𝒆𝒕!” đ‘Ÿđ’đ‘¶ 154 /9. 𝑳. 𝒗𝒂𝒏 đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’ (𝑬𝒏𝒈𝒍./𝑼𝒆𝒓𝒎./đ‘ș𝒑𝒂𝒏. 𝒔𝒖𝒃𝒕𝒊𝒕𝒍𝒆𝒔)â€œđ‘¶ 𝒘𝒐𝒖𝒍𝒅 𝑰 𝒘𝒆𝒓𝒆 𝒃𝒖𝒕 𝒕𝒉𝒂𝒕 𝒔𝒘𝒆𝒆𝒕 𝒍𝒊𝒏𝒏𝒆𝒕!” đ‘Ÿđ’đ‘¶ 154 /9. 𝑳. 𝒗𝒂𝒏 đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’ (𝑬𝒏𝒈𝒍./𝑼𝒆𝒓𝒎./đ‘ș𝒑𝒂𝒏. 𝒔𝒖𝒃𝒕𝒊𝒕𝒍𝒆𝒔)"𝑮𝒊𝒕 𝒆𝒊𝒏𝒆𝒎 𝒈𝒆𝒎𝒂𝒍𝒕𝒆𝒏 đ‘©đ’‚đ’đ’…" ("đ‘Ș𝒐𝒏 𝒖𝒏𝒂 𝒄𝒊𝒏𝒕𝒂 𝒑𝒊𝒏𝒕𝒂𝒅𝒂"). 𝑳𝒊𝒆𝒅 𝒆𝒏 𝑭𝒂 𝒎𝒂𝒚𝒐𝒓 đ‘¶đ’‘. 83/3. 𝑳. 𝒗𝒂𝒏 đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’"𝑮𝒊𝒕 𝒆𝒊𝒏𝒆𝒎 𝒈𝒆𝒎𝒂𝒍𝒕𝒆𝒏 đ‘©đ’‚đ’đ’…" ("đ‘Ș𝒐𝒏 𝒖𝒏𝒂 𝒄𝒊𝒏𝒕𝒂 𝒑𝒊𝒏𝒕𝒂𝒅𝒂"). 𝑳𝒊𝒆𝒅 𝒆𝒏 𝑭𝒂 𝒎𝒂𝒚𝒐𝒓 đ‘¶đ’‘. 83/3. 𝑳. 𝒗𝒂𝒏 đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’"𝑹𝒏 𝒅𝒆𝒏 𝒇𝒆𝒓𝒏𝒆𝒏 𝑼𝒆𝒍𝒊𝒆𝒃𝒕𝒆𝒏" ("𝒂𝒍 𝒂𝒎𝒂𝒅𝒐 𝒆𝒏 𝒍𝒂 đ’đ’†đ’‹đ’‚đ’đ’ŠÌđ’‚"), đ‘¶đ’‘. 75/5. đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’. (𝑹. đ‘ș𝒕𝒐𝒍𝒕𝒆 / đ‘¶đ’đ’ƒđ’†đ’“đ’•đ’›)"𝑹𝒏 𝒅𝒆𝒏 𝒇𝒆𝒓𝒏𝒆𝒏 𝑼𝒆𝒍𝒊𝒆𝒃𝒕𝒆𝒏" ("𝒂𝒍 𝒂𝒎𝒂𝒅𝒐 𝒆𝒏 𝒍𝒂 đ’đ’†đ’‹đ’‚đ’đ’ŠÌđ’‚"), đ‘¶đ’‘. 75/5. đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’. (𝑹. đ‘ș𝒕𝒐𝒍𝒕𝒆 / đ‘¶đ’đ’ƒđ’†đ’“đ’•đ’›)â€œđ‘«đ’†đ’“ đ‘Č𝒏𝒂𝒃𝒆 𝒂𝒖𝒇 𝒅𝒆𝒎 đ‘©đ’†đ’“đ’ˆđ’†â€ (“𝑬𝒍 𝒎𝒖𝒄𝒉𝒂𝒄𝒉𝒐 𝒆𝒏 𝒍𝒂 đ’Žđ’đ’đ’•đ’‚đ’Ìƒđ’‚â€), đ‘œđ’đ’đ’Œđ’”đ’đ’Šđ’†đ’… đ‘Ÿđ’đ‘¶ 158,29 (𝑯𝒆𝒔𝒔 134). đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’â€œđ‘«đ’†đ’“ đ‘Č𝒏𝒂𝒃𝒆 𝒂𝒖𝒇 𝒅𝒆𝒎 đ‘©đ’†đ’“đ’ˆđ’†â€ (“𝑬𝒍 𝒎𝒖𝒄𝒉𝒂𝒄𝒉𝒐 𝒆𝒏 𝒍𝒂 đ’Žđ’đ’đ’•đ’‚đ’Ìƒđ’‚â€), đ‘œđ’đ’đ’Œđ’”đ’đ’Šđ’†đ’… đ‘Ÿđ’đ‘¶ 158,29 (𝑯𝒆𝒔𝒔 134). đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’đ‘©đ’‚đ’ˆđ’‚đ’•đ’†đ’đ’‚ đ‘¶đ’‘. 119 đ‘”Âș 1 𝒆𝒏 đ‘ș𝒐𝒍 𝒎𝒆𝒏𝒐𝒓: "𝑹𝒍𝒍𝒆𝒈𝒓𝒆𝒕𝒕𝒐". 𝑳𝒖𝒅𝒘𝒊𝒈 𝒗𝒂𝒏 đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’đ‘©đ’‚đ’ˆđ’‚đ’•đ’†đ’đ’‚ đ‘¶đ’‘. 119 đ‘”Âș 1 𝒆𝒏 đ‘ș𝒐𝒍 𝒎𝒆𝒏𝒐𝒓: "𝑹𝒍𝒍𝒆𝒈𝒓𝒆𝒕𝒕𝒐". 𝑳𝒖𝒅𝒘𝒊𝒈 𝒗𝒂𝒏 đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’đ™Žđ™€đ™Łđ™–đ™©đ™– đ™„đ™–đ™§đ™– đ™«đ™žđ™€đ™Ąđ™€đ™Łđ™˜đ™šđ™Ąđ™€ 𝙼 đ™„đ™žđ™–đ™Łđ™€ 𝙉Âș 1, đ™Šđ™„. 5 /1. 𝙇. đ™«đ™–đ™Ł đ˜œđ™šđ™šđ™©đ™đ™€đ™«đ™šđ™Ł (đ™đ™€đ™šđ™©đ™§đ™€đ™„đ™€Ìđ™«đ™žđ™˜đ™ / đ™đ™žđ™˜đ™đ™©đ™šđ™§)đ™Žđ™€đ™Łđ™–đ™©đ™– đ™„đ™–đ™§đ™– đ™«đ™žđ™€đ™Ąđ™€đ™Łđ™˜đ™šđ™Ąđ™€ 𝙼 đ™„đ™žđ™–đ™Łđ™€ 𝙉Âș 1, đ™Šđ™„. 5 /1. 𝙇. đ™«đ™–đ™Ł đ˜œđ™šđ™šđ™©đ™đ™€đ™«đ™šđ™Ł (đ™đ™€đ™šđ™©đ™§đ™€đ™„đ™€Ìđ™«đ™žđ™˜đ™ / đ™đ™žđ™˜đ™đ™©đ™šđ™§)đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’. đ‘ș𝒐𝒏𝒂𝒕𝒂 𝒑𝒂𝒓𝒂 𝒑𝒊𝒂𝒏𝒐 𝒏Âș 26 𝒆𝒏 𝑮𝒊 ♭ 𝑮𝒂𝒚𝒐𝒓, đ‘¶đ’‘ 81𝒂 "𝑳𝒆𝒔 𝑹𝒅𝒊𝒆𝒖𝒙" - 𝑰𝑰. 𝑹𝒃𝒘𝒆𝒔𝒆𝒏𝒉𝒆𝒊𝒕:  ...đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’. đ‘ș𝒐𝒏𝒂𝒕𝒂 𝒑𝒂𝒓𝒂 𝒑𝒊𝒂𝒏𝒐 𝒏Âș 26 𝒆𝒏 𝑮𝒊 ♭ 𝑮𝒂𝒚𝒐𝒓, đ‘¶đ’‘ 81𝒂 "𝑳𝒆𝒔 𝑹𝒅𝒊𝒆𝒖𝒙" - 𝑰𝑰. 𝑹𝒃𝒘𝒆𝒔𝒆𝒏𝒉𝒆𝒊𝒕: ...đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’. đ‘ș𝒐𝒏𝒂𝒕𝒂 𝒑𝒂𝒓𝒂 𝒑𝒊𝒂𝒏𝒐 𝒏.Âș 14 𝒆𝒏 đ‘«đ’ ♯ 𝒎𝒆𝒏𝒐𝒓, đ‘¶đ’‘đ’–đ’” 27 𝒏.Âș 2 - 𝑰𝑰. 𝑹𝒍𝒍𝒆𝒈𝒓𝒆𝒕𝒕𝒐.đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’. đ‘ș𝒐𝒏𝒂𝒕𝒂 𝒑𝒂𝒓𝒂 𝒑𝒊𝒂𝒏𝒐 𝒏.Âș 14 𝒆𝒏 đ‘«đ’ ♯ 𝒎𝒆𝒏𝒐𝒓, đ‘¶đ’‘đ’–đ’” 27 𝒏.Âș 2 - 𝑰𝑰. 𝑹𝒍𝒍𝒆𝒈𝒓𝒆𝒕𝒕𝒐.“đ‘Ș𝒆𝒂𝒔𝒆 𝒚𝒐𝒖𝒓 𝒇𝒖𝒏𝒏𝒊𝒏𝒈”, đ‘Șđ’‚đ’đ’„đ’Šđ’Ìđ’ 𝑬𝒔𝒄𝒐𝒄𝒆𝒔𝒂 đ‘Ÿđ’đ‘¶ 156 /5. đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’ (𝑬𝒏𝒈𝒍./𝑼𝒆𝒓𝒎./đ‘ș𝒑𝒂𝒏. 𝒔𝒖𝒃𝒕𝒊𝒕𝒍𝒆𝒔)“đ‘Ș𝒆𝒂𝒔𝒆 𝒚𝒐𝒖𝒓 𝒇𝒖𝒏𝒏𝒊𝒏𝒈”, đ‘Șđ’‚đ’đ’„đ’Šđ’Ìđ’ 𝑬𝒔𝒄𝒐𝒄𝒆𝒔𝒂 đ‘Ÿđ’đ‘¶ 156 /5. đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’ (𝑬𝒏𝒈𝒍./𝑼𝒆𝒓𝒎./đ‘ș𝒑𝒂𝒏. 𝒔𝒖𝒃𝒕𝒊𝒕𝒍𝒆𝒔)12 đ‘œđ’‚đ’“đ’Šđ’‚đ’„đ’Šđ’đ’đ’†đ’” đ‘Ș𝒆𝒍𝒍𝒐 𝒚 đ‘·đ’Šđ’‚đ’đ’ 𝒔𝒐𝒃𝒓𝒆 𝒖𝒏 𝒕𝒆𝒎𝒂 𝒅𝒆 đ‘Żđ’‚Ìˆđ’đ’…đ’†đ’, đ‘Ÿđ’đ‘¶ 45. đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’ (đ‘čđ’đ’”đ’•đ’“đ’đ’‘đ’Ìđ’—đ’Šđ’„đ’‰ /đ‘č𝒊𝒄𝒉𝒕𝒆𝒓)12 đ‘œđ’‚đ’“đ’Šđ’‚đ’„đ’Šđ’đ’đ’†đ’” đ‘Ș𝒆𝒍𝒍𝒐 𝒚 đ‘·đ’Šđ’‚đ’đ’ 𝒔𝒐𝒃𝒓𝒆 𝒖𝒏 𝒕𝒆𝒎𝒂 𝒅𝒆 đ‘Żđ’‚Ìˆđ’đ’…đ’†đ’, đ‘Ÿđ’đ‘¶ 45. đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’ (đ‘čđ’đ’”đ’•đ’“đ’đ’‘đ’Ìđ’—đ’Šđ’„đ’‰ /đ‘č𝒊𝒄𝒉𝒕𝒆𝒓)“𝑰𝒎 𝑹𝒓𝒎 𝒅𝒆𝒓 𝑳𝒊𝒆𝒃𝒆 𝒓𝒖𝒉𝒕 𝒔𝒊𝒄𝒉'𝒔 𝒘𝒐𝒉𝒍” đ‘Ș𝒂𝒏𝒐𝒏 𝒂 3 𝒗., đ‘Ÿđ’đ‘¶ 159. đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’ (𝑼𝒆𝒓𝒎./𝑬𝒏𝒈𝒍./đ‘ș𝒑𝒂𝒏. 𝒔𝒖𝒃𝒕𝒊𝒕𝒍𝒆𝒔)“𝑰𝒎 𝑹𝒓𝒎 𝒅𝒆𝒓 𝑳𝒊𝒆𝒃𝒆 𝒓𝒖𝒉𝒕 𝒔𝒊𝒄𝒉'𝒔 𝒘𝒐𝒉𝒍” đ‘Ș𝒂𝒏𝒐𝒏 𝒂 3 𝒗., đ‘Ÿđ’đ‘¶ 159. đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’ (𝑼𝒆𝒓𝒎./𝑬𝒏𝒈𝒍./đ‘ș𝒑𝒂𝒏. 𝒔𝒖𝒃𝒕𝒊𝒕𝒍𝒆𝒔)â€œđ‘Ÿđ’đ’Žđ’‚đ’đ’Œđ’Šđ’đ’…â€ (“𝑳𝒂 𝒎𝒖𝒋𝒆𝒓”), đ‘Șđ’‚đ’đ’„đ’Šđ’Ìđ’ 𝑬𝒔𝒄𝒐𝒄𝒆𝒔𝒂 đ‘Ÿđ’đ‘¶ 156 /8. đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’ (𝑬𝒏𝒈𝒍./𝑼𝒆𝒓𝒎./đ‘ș𝒑𝒂𝒏. 𝒔𝒖𝒃𝒕𝒊𝒕𝒍𝒆𝒔)â€œđ‘Ÿđ’đ’Žđ’‚đ’đ’Œđ’Šđ’đ’…â€ (“𝑳𝒂 𝒎𝒖𝒋𝒆𝒓”), đ‘Șđ’‚đ’đ’„đ’Šđ’Ìđ’ 𝑬𝒔𝒄𝒐𝒄𝒆𝒔𝒂 đ‘Ÿđ’đ‘¶ 156 /8. đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’ (𝑬𝒏𝒈𝒍./𝑼𝒆𝒓𝒎./đ‘ș𝒑𝒂𝒏. 𝒔𝒖𝒃𝒕𝒊𝒕𝒍𝒆𝒔)đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’. đ‘ș𝒐𝒏𝒂𝒕𝒂 𝒑𝒂𝒓𝒂 𝒑𝒊𝒂𝒏𝒐 𝒏.Âș 10 𝒆𝒏 đ‘ș𝒐𝒍 𝑮𝒂𝒚𝒐𝒓, đ‘¶đ’‘đ’–đ’” 14 𝒏.Âș 2 - 𝑰𝑰. 𝑹𝒏𝒅𝒂𝒏𝒕𝒆.đ‘©đ’†đ’†đ’•đ’‰đ’đ’—đ’†đ’. đ‘ș𝒐𝒏𝒂𝒕𝒂 𝒑𝒂𝒓𝒂 𝒑𝒊𝒂𝒏𝒐 𝒏.Âș 10 𝒆𝒏 đ‘ș𝒐𝒍 𝑮𝒂𝒚𝒐𝒓, đ‘¶đ’‘đ’–đ’” 14 𝒏.Âș 2 - 𝑰𝑰. 𝑹𝒏𝒅𝒂𝒏𝒕𝒆.
ĐŻĐœĐŽĐ”Đșс.ĐœĐ”Ń‚Ń€ĐžĐșĐ°