Eustachy-Остап Лапський читає вірш u windi
Пригоди пана Остапа Лапського у ліфті.
OSTAP ŁAPSKI ur. 1926r. we Hucki, powiat Kobryń. Poeta ukraiński, tłumacz, autor podręczników, nauczyciel akademicki, współpracownik Polskiego radia, felietonista.
Pochodzi z rodziny chłopskiej. Do siedmiu lat wychowywał się w domu rodzinnym słysząc i posługując się wyłącznie językiem ukraińskim. Dzieciństwo i młodość do 18-tu lat spędził na ziemi rodzinnej - Polesiu. W lipcu 1944 roku wraz z rodziną z przyczyn polityczno-społecznych był zmuszony do opuszczenia strony ojczyste i znalazł się w Generalnej Guberni. Tutaj w Łowiczu, za Polski Ludowej, ukończył liceum pedagogiczne i dwa lata pracował jako wiejski nauczyciel. Następnie skończył we Wrocławiu rusycystykę (stopnia 1-ego), a w Warszawie ukrainistykę (stopnia 2-go). 25 lat nauczał słowa ukraińskiego na Uniwersytecie Warszawskim. Jednocześnie przez 15 lat w Redakcji Lingwistycznej Polskiego Radia prowadził lekcje jęz. rosyjskiego. Układał czytanki dla ukraińskiej dziatwy w Polsce. Przez 2 lata był redaktorem stylistycznym ukraińskiego tygodnika "Nasze Słowo". Mieszka w Warszawie.
***
17 września w Ambasadzie Ukrainy w Warszawie odbyła się oficjalna uroczystość wręczenia Państwowej Nagrody Ukrainy imienia Tarasa Szewczenki poecie i współpracownikowi Polskiego Radia, Eustachemu Łapskiemu.
Laureata przywitali Ambasador Ukrainy w Polsce Ołeksandr Mocyk, przedstawiciele dyplomacji, szef Komitetu Państwowej nagrody im. T. Szewczenki Roman Lubkiwśkyj, wiceprezes Polskiego Radia Jerzy Targalski, dziennikarze oraz przedstawiciele ukraińskiej mniejszości w Polsce.
Eustachy Łapski urodzony 1926 roku otrzymał Państwową nagrodę Ukrainy w dziedzinie literatury za zbiór poezji «Себе розшукую» і «Обабіч: істини?!».
Po raz pierwszy w historii Państwowej Nagrody Ukrainy imienia Tarasa Szewczenki została ona przyznana poecie ukraińskiemu mieszkającemu za granicą. Zgodnie z tradycją wręczenie Państwowej Nagrody Ukrainy imienia Tarasa Szewczenki odbywa się 9 marca w Kijowie. Jednak w związku z tym, że poeta nie mógł przybyć na Ukrainę, uroczystość wręczenia nagrody odbyła się w Ambasadzie Ukrainy w Warszawie.
Lidia Iwaniuch
***
Eustachy (Ostap) Łapski, ur. 7 VII 1926 w Kobryniu - ukraiński pisarz, krytyk literacki i tłumacz. Wydał zbiory wierszy, podręczniki i antologie literatury ukraińskiej, przekłada poezję z ukraińskiego na język polski i polską na ukraiński. Mieszka w Polsce.
***
Літо
геть перегоріло, тепло в хаті духові і тілу.
Хочеться під пісню дощову із затяжною нотою пожити й поборотись,
хочеться
борщу з дощу
насьорбатись
і вимочити пастухові
у воді з небес
натомлені,
з наривами
від побігеньок,
від ходіння по корінню,
босі ноги - їх
рихтуючи в дорогу,
виворожену
циганкою
за лісового меду
скляночку.
Збулось,
сиджу оце
в Варшаві тут
з вікном-атутом,
як зачучверіла
головешка-куркавешка1.
Падає,
падає дощ
на хвощаєчку, на хвощ.
Чую,
мимохіть
самочаклується!
у день Стрітення, 1996
1 Головешка-куркавешка - кобринською говіркою: надпалене, обсмалене, а то й зовсім потухле поліно, пригасла поліняка, що від неї лише цигарку-самоскрутку було прикуриш або на стіні дещо важливе задля господарської пам'яті запишеш, або ще столярського шнура почорниш, щоб не криво деревину розполовинити.
http://eeo.uni-klu.ac.at/index.php/Ukrainische_Literatur
***
Видео Eustachy-Остап Лапський читає вірш u windi канала priadman
OSTAP ŁAPSKI ur. 1926r. we Hucki, powiat Kobryń. Poeta ukraiński, tłumacz, autor podręczników, nauczyciel akademicki, współpracownik Polskiego radia, felietonista.
Pochodzi z rodziny chłopskiej. Do siedmiu lat wychowywał się w domu rodzinnym słysząc i posługując się wyłącznie językiem ukraińskim. Dzieciństwo i młodość do 18-tu lat spędził na ziemi rodzinnej - Polesiu. W lipcu 1944 roku wraz z rodziną z przyczyn polityczno-społecznych był zmuszony do opuszczenia strony ojczyste i znalazł się w Generalnej Guberni. Tutaj w Łowiczu, za Polski Ludowej, ukończył liceum pedagogiczne i dwa lata pracował jako wiejski nauczyciel. Następnie skończył we Wrocławiu rusycystykę (stopnia 1-ego), a w Warszawie ukrainistykę (stopnia 2-go). 25 lat nauczał słowa ukraińskiego na Uniwersytecie Warszawskim. Jednocześnie przez 15 lat w Redakcji Lingwistycznej Polskiego Radia prowadził lekcje jęz. rosyjskiego. Układał czytanki dla ukraińskiej dziatwy w Polsce. Przez 2 lata był redaktorem stylistycznym ukraińskiego tygodnika "Nasze Słowo". Mieszka w Warszawie.
***
17 września w Ambasadzie Ukrainy w Warszawie odbyła się oficjalna uroczystość wręczenia Państwowej Nagrody Ukrainy imienia Tarasa Szewczenki poecie i współpracownikowi Polskiego Radia, Eustachemu Łapskiemu.
Laureata przywitali Ambasador Ukrainy w Polsce Ołeksandr Mocyk, przedstawiciele dyplomacji, szef Komitetu Państwowej nagrody im. T. Szewczenki Roman Lubkiwśkyj, wiceprezes Polskiego Radia Jerzy Targalski, dziennikarze oraz przedstawiciele ukraińskiej mniejszości w Polsce.
Eustachy Łapski urodzony 1926 roku otrzymał Państwową nagrodę Ukrainy w dziedzinie literatury za zbiór poezji «Себе розшукую» і «Обабіч: істини?!».
Po raz pierwszy w historii Państwowej Nagrody Ukrainy imienia Tarasa Szewczenki została ona przyznana poecie ukraińskiemu mieszkającemu za granicą. Zgodnie z tradycją wręczenie Państwowej Nagrody Ukrainy imienia Tarasa Szewczenki odbywa się 9 marca w Kijowie. Jednak w związku z tym, że poeta nie mógł przybyć na Ukrainę, uroczystość wręczenia nagrody odbyła się w Ambasadzie Ukrainy w Warszawie.
Lidia Iwaniuch
***
Eustachy (Ostap) Łapski, ur. 7 VII 1926 w Kobryniu - ukraiński pisarz, krytyk literacki i tłumacz. Wydał zbiory wierszy, podręczniki i antologie literatury ukraińskiej, przekłada poezję z ukraińskiego na język polski i polską na ukraiński. Mieszka w Polsce.
***
Літо
геть перегоріло, тепло в хаті духові і тілу.
Хочеться під пісню дощову із затяжною нотою пожити й поборотись,
хочеться
борщу з дощу
насьорбатись
і вимочити пастухові
у воді з небес
натомлені,
з наривами
від побігеньок,
від ходіння по корінню,
босі ноги - їх
рихтуючи в дорогу,
виворожену
циганкою
за лісового меду
скляночку.
Збулось,
сиджу оце
в Варшаві тут
з вікном-атутом,
як зачучверіла
головешка-куркавешка1.
Падає,
падає дощ
на хвощаєчку, на хвощ.
Чую,
мимохіть
самочаклується!
у день Стрітення, 1996
1 Головешка-куркавешка - кобринською говіркою: надпалене, обсмалене, а то й зовсім потухле поліно, пригасла поліняка, що від неї лише цигарку-самоскрутку було прикуриш або на стіні дещо важливе задля господарської пам'яті запишеш, або ще столярського шнура почорниш, щоб не криво деревину розполовинити.
http://eeo.uni-klu.ac.at/index.php/Ukrainische_Literatur
***
Видео Eustachy-Остап Лапський читає вірш u windi канала priadman
Показать
Комментарии отсутствуют
Информация о видео
Другие видео канала
Гурт VV у Варшаві солідарний з БілоруссюАтмАсфера Варшава жеребкування11 maja 2021Xpest na czesť Papy Ivana Pavla IISpływ gondolą po rzece NarewANDRZEJ GŁOWIENKA на балі - WarszawaWilanow - Wiewiórka Eichhoernchen Biloczka (Білочка)ENVER (Ukraina) Warsaw Warschau ВаршаваТНМК у БерлініStihatwarienije IlliaPiknik Naukowy - red. Ukraińska PRBY in PL - Koncert Solidarności - WarszawaTRANSKAUKAZJA 2009 Festiwal WarsawНі - війніГреки на сопілках граютьЛунає пісня над РейхстагомDolny Śląsk Нижня Сілезія TrzebieszowiceБілоруські партизани у ВаршавіВаршавський «Експериментальний Український Театр»Голодомор 1 кача