bir tel kopar, âhenk ebediyyen kesilir...

Bazen hiç bir şey düşünmek istemiyor insan
Bir gün batımı,
Meltem rüzgarları savururken yaprakları,
Bir yağmur sonrası, toprağın öbür alemden gelen kokuları hatırlatırcasına, nazlı nazlı rüzgara emanet edişi üzerindeki asırlık yükü..

Aslında hiçbir şeyin çokta önemli olmayışı,
Varlık ve yokluğun bir anlık sayhâda gizlenişi,
Uzaklara duyulan özlem…
Belki bir yerlerde bulduğumuz huzuru yeniden arayış…
Bir zamanlar sahip olduğumuz o gönül’e yeniden sahip olma tutkusu…
Hiç duymayacağını bile bile derin bir nefes alış verişte, ne var ne yoksa bırakıvermek bir köşeye…

● Gelin bir yürüyüşe çıkalım…
Kulağımızda bu müzik,
Çokta umurumuzda olmadan dünya,
Hiç geçmemiş gibi bu kaldırımlardan,
Hiç tatmamış gibi o derin acıyı kalbimiz…
Gelin bir nefes alalım
Belki de son nefesimiz…

Hani diyor ya Dücane
"...insanın sadece hatırlamaya değil, unutmaya da ihtiyacı var."

● Unutalım öyleyse....
Hem gelin size bir hikaye anlatayım,
“Kafesin biri, bir kuş aramaya çıktı.”

Bir sona ne hâcet efendim,
susayım da dünya biraz dinlensin… !
●●●

Видео bir tel kopar, âhenk ebediyyen kesilir... канала Vera