ЖЕРІМІЗДІ ҚАЙТАР - ЖОҢҒАРЛАР ТІРІ ЕКЕН! ИОЛКИ ПАЛКИ КІМНЕН ҚОРҚАМЫЗ?

Бәріңізге Ассалаумағалейкум!

Атам қазақ ежелден: «жау жоқ деме, жар астында» деп, «жар астындағы жаудың - тек жоңғар» екенін айтпаған. Ол сөз арқылы «жаудың, жақын және көп» екенін айтса керек. Общем, Қазақтың жауы көп болған. Арғы аталарымыз: сақтар мен ғұндар, қытайлармен қырқысып өтсе, бергі аталарымыздың «бейбіт күн кешкені» шамалы. Егеулі найзасын қолына алып, ат үстінде күн көріп, жауға тойтарыс берумен, күнді түнге жалғаған жорықтармен өткізген. Шыңғысханның заманында, қазақтың Отырар сияқты «гүлденген қалаларын күлге айналдырып» кетсе, Абылайдың заманында да ел тыныш отырып, ас іше алмаған. Құқайды қалмақ пен жұңғардан көрген. Оңтүстігімізден, өзбектерде “өз дегенін” қылып, қазақтарға оларда өзеуреді. Хиуасы бар, Қоқаны бар, қазаққа қылмағыны бар ма, қоқаңдамағаны бар ма? Кейін, Кенесарының заманында, “от қаруы бар, орыс” деген отаршылдар, орнында отырғызбады. Орыстар отарлап алып, ойына келгенін істеді. Қазақты қазаққа айдап салып, «бөліп алда, билей бер» әдісін қолданды. Қазақтың тектілерін құртып, болыстарды бәле ғып жабыстырды. Қазақтың орыстан көрген қорлығы аз емес. Мұжықтарынан емес, шовенистерінен. Мұны барлықтарыңыз білесіздер.
Бізде, бір тарихи кино түсірсе, тек жер бетінен жойылып кеткен жоңғармен соғысып жатамыз. Ей, сценарист, режиссер, әдебиетші, тарихшы мырзалар, ежелден «қазақтың жауы көп» болғанын білмеулерің қалай? Ұрпаққа адалдықтарың қайда?
Қытай, Қоқан, Бұқара, Хиуа, орыс, татар, мәнжұр, қырғыз т.б шапқыншылықтар, неге көркем әдебиетте көптеп көрініс бермейді?... «Жазбаңдар» деп жатқан кім бар, сендерге, иолки - палки? Не, сендердің басқа жауымызды кино қылып түсіруге, көркем әдебиет етіп жазуға духтарың жетпей ме? Қытайды түсірсек, қысық көздер «арзан тауарын, бізге сатпай қояды» деп ойлайсыңдар ма; өзбекті түсірсек, бізді «есекке теріс мінгізіп» жібере ме; қырғыздарды түсірсек, бізде «сатушы болып істейтін адам қалмай қала ма, жоқ, тағы бір ханымыздың басын кесіп алып, қытайға тапсырып» бере ме; орысты түсірсек, Жириновский жынданып, Путин пулемет төсей ме? «Қорыққанға қос көрінеді» деген. Анадан мынадан қорқа берсек, ертең ұрпағымыз не болады, олар өз тілінде қалай сөйлеп, өз елі мен жерін қайтіп қорғайды?
Орыстың, қытайдың, немістің архивін қотарғандардың сөзіне сенсек, орыс патшаларының, одан кейін Кеңес үкіметінің «қазақты құрту» үшін «істемеген құйтырқы ісі» қалмапты. Оған өз ішімізден шыққан, «шен - шекпенге құмар, бай – бағыландар мен болыстарды» қосып қой. Өкінішке орай ондай сатқындар, әлі өріп жүр арамызда және жоғарыда... Сол сатқындар, «бабасының кегін алмақ түгілі, басыбайлы құл болуға» жаратылғанын жиі көрсетіп қояды... Қожайындарының тілінде сөйлемесе, «қожасы тамақ бермей, сабап тастайтындай» жүретіні жүректі жылатады.
Отарлаушылар жазған тарихта, шындық жазылмайды ешқашан. Өйткені отарлаушы халықтар, «бәрін өздеріне бұрып, бұратана халықтардың тарихын барынша қорлап жазатыны», айдай анық нәрсе. Біздің білмейтініміз әлі көп, ей ағайын.
Ақтамберді жырау бастаған, "зар заман" ақындары "Орыстан көршің болса, қасында айбалтаң болсын" деп, айтып-ақ кетті ғой. Осыдан артық теңеу бар ма? Слишком «гуманист боламыз» деп, ертең санымызды соғып қалмасақ болды, әйтеу!
Тарихшыларымыз, әдебиетшілеріміз, Ақтамбердінің сөзін бұрмалап, "Халықтар достығына" сызат түспеу үшін, болашақ ұрпақты алдап жүр. «Ассамблея» деген ұйымды жасап алдық. Оны жер жүзіне жарнамалап, «бұндай ұйым әлемде жоқ» деп мақтанып-ақ жүрміз. Рухтың оянып кетуінен қорқады, барлығы! Оларға, қазақтың әліде, «жүз жылдың алдындағы сияқты, ұйықтап жүргені» - тамаша!
Иә, қазақтың қалай отарланғаны жайлы, Мекемтас Мырзахметов атамыз қанын сорғалатып жазды, өзге де қаламгерлер бар. Бірақ аз тиражбен шыққан, тарихи кітаптарды зерделеп оқитындар аз. Қазіргі ұрпаққа, “жеңіл әндер мен арзан күлкі” болса, болды, «Аспанға қарап, жұлдызды санап, чип - чип» деп жүре береді. Қазақтың қалай отарланғаны, ата - бабасының қайтып қорланғаны қызықтырмайды.
Ең қызығы, қазақтың аңыз, ертегісіде орысқа "соқтықпайды". Сенбесеңіз, қазақ батырлар жырына қараңыздаршы: Алпамыс, Ер Тарғын, Қобыланды т.б батырлардың орыспен шаруасы жоқ, тіпті. Олар, сол баяғы, кішкентай халықтармен, жойылып кеткен хандықтармен, аздаған үйлі рулармен, шағын - шағын қалалармен соғысып, сол жақта тау қопарып, атағы айдан асып, ерлік жасап жатады. Сол батырлардың біреуіде, орыстың маңайын баспайды. Әрине, тарихи шындық олай емес. Әңгіме, соны жырлаған, жыраулар мен жыршылар, әдейі орыстан алыстатып әкеткен. Әйтпесе:
"Еділді келіп алғаны,
Етекке қолды салғаны,
Жайықты келіп алғаны,
Жағаңа қолды салғаны" деген жырлар, тап солардың дәуіріне тән. Сөйте тұра, тарыдай шашылған орыс княздіктерінен, "Салық жинап" жүрген бір батырды көрмейсің. Қайда анау, Едіге батыр, «аузы түкті кәпір» деп қырған. Қайда анау, «салық төлемедің» деп, Мәскеуді өртеген Тоқтамыс хан? Солардың ерлігін неге жырлай алмаймыз? Неге тарихи сериал түсіре алмаймыз? Толығырақ Видеода...

Видео ЖЕРІМІЗДІ ҚАЙТАР - ЖОҢҒАРЛАР ТІРІ ЕКЕН! ИОЛКИ ПАЛКИ КІМНЕН ҚОРҚАМЫЗ? канала BILGEN DURYS