Warsaw Uprising song - Rozszumiały się Wierzby Płaczące

The most popular song of Occupation and the Warsaw Uprising. Its prototype was the song "Rozszumiały się Brzozy Płaczące" written by Roman Ślęzak (1909-1968) borrowing from it the melody of the first part of the popular march "Farewell of Slavianka" composed in 1912 by Vasily Agapkin.

Performers: Józef Wojtan (baritone), male choir, Polish Radio Orchestra -1964

Lyrics (polish) :

Rozszumiały się wierzby płaczące,
Rozpłakała się dziewczyna w głos,
Od łez oczy podniosła błyszczące,
Na żołnierski, na twardy życia los.

Nie szumcie, wierzby, nam,
Żalu, co serce rwie,
Nie płacz, dziewczyno ma,
Bo w partyzantce nie jest źle.
Do tańca grają nam
Granaty, wisów szczęk,
Śmierć kosi niby łan,
Lecz my nie znamy, co to lęk.

Błoto, deszcz czy słoneczna spiekota,
Wszędzie słychać miarowy, równy krok,
To maszeruje leśna piechota,
Śpiew na ustach, spokojna twarz, twardy wzrok.

Nie szumcie, wierzby....

I choć droga się nasza nie kończy,
Choć nie wiemy, gdzie wędrówki kres,
Ale pewni jesteśmy zwycięstwa,
Bo przelano już tyle krwi i łez.

Nie szumcie, wierzby....

Lyrics (English):

Weeping willows spread,
The girl cried out in a voice,
From the tears of her eyes raised shining,
For a soldier, for a hard life fate.

No hum, willows, us,
Regret what heart is tearing,
Do not cry, girl has,
Because in guerrilla is not bad.
They dance to us
Pomegranates, wisps of jaw,
Death mowed as if a lance,
But we do not know what fear is.

Mud, rain or solar heat,
Everywhere measurable, equal step,
It marches the forest infantry,
Singing on the lips, calm face, hard eyes.

No rust, willows ....

And though our road does not end,
Although we do not know where wandering end,
But we are sure of victory,
Because so much blood and tears were poured.

No rust, willows ....

Видео Warsaw Uprising song - Rozszumiały się Wierzby Płaczące канала BulbaBlin