Віктар Шалкевіч - Местачковы раманс (1996)

Калі чорнае восені,
Змрочнае маці,
З неба холадам зорныя
Вочы бліснуць,
Сам-насам не магу
Доўга выседзець ў хаце -
Да Абрама ў карчму
Мяне ногі нясуць. (2)

Не гані мяне, жыдзе,
Паслухай, Абрамку,
Забірай усе грошы -
Адно не гані.
Лепей грай, што ёсць сілы,
Аж да самага ранку,
А я сяду ў кутку
І заллюся слязьмі. (2)

Мы любілі стаяць з ёй
У восеньскі вечар
Пад карчэмным акном,
Дзе ты скрыпкай звінеў.
Ах дашчэнту згарэлі
Васковыя свечкі
І заснула навек
Яна ў белай труне. (2)

Ах, мой мылы жыдок,
Мой мілы Абраме,
Не па струнах жалезных
Ты смыкам дзярэш,
А па вечна ў душы
Незагоенай ране
Ты мне граннем сваім
Проста ў сэрцайка б'еш. (2)

Видео Віктар Шалкевіч - Местачковы раманс (1996) канала secondbelarus