Анжэліка Ялінская - Наўздагон (1991)

Словы Леаніда Пранчака
https://be.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D0%BD%D0%B6%D0%B0%D0%BB%D1%96%D0%BA%D0%B0_%D0%90%D0%BD%D0%B0%D1%82%D0%BE%D0%BB%D1%8C%D0%B5%D1%9E%D0%BD%D0%B0_%D0%90%D0%B3%D1%83%D1%80%D0%B1%D0%B0%D1%88

Конь мой малады!
Нясі, імклівы конь, нясі мяне туды,
Дзе я не буду ведаць гора і нуды,
Дзе я забуду востры боль маёй бяды.
Пагоня!

Хмары нада мной...
Зайшлося сэрца невядомаю жальбой.
Нясі, мой белы конь, нясі мяне на бой,
На люты бой з тупым адчаем і маной.
Пагоня!

Прыпеў:
Наўздагон нястрымна нясецца Пагоня, Пагоня!
У палон ўзяла маё сэрца Пагоня, Пагоня!
Заўсягды мне будзе свяціць,
Не стрымаць яе, не спыніць,
Праз вякі над светам ляціць Пагоня!

Песня, не змаўкай!
Плыві і жаўранкам над гонямі лунай,
Сагрэй цяплом душу маю і веры дай,
Каб з небыцця ўваскрос мой беларускі край.
Пагоня!

Прыпеў.

Золак у вачах.
Свабоды дух у нашым сэрцы не зачах,
Мы самі выбралі нялёгкі гэты шлях,
Узняўшы горда бел-чырвона-белы сьцяг.
Пагоня!

Прыпеў (2).

Видео Анжэліка Ялінская - Наўздагон (1991) канала secondbelarus