თორნიკე ნაროზაული - აბორტგადარჩენილთა მანიფესტი

მე აბორტსგადარჩენილი ბავშვი ვარ.
ჯერ თავს იკლავდა დედაჩემი მერე მე მკლავდა,
მაგრამ ვერცერთი ვერ გაბედა.
ღმერთმა ხელები ჩამოუშვა ციდან თოვლივით -
მხრებზე დაადო.
.
ახლა ხიდზე ვარ, დედაჩემი, ალბათ, სახლშია
და ეშინია, რომ ერთხელაც ხიდს ვერ დავიტევ
და გადავაგდებ - დაიხრჩობა ხიდი ჰაერში.
.
უნდა გაგეშვი, დედაჩემო, უნდა გაგეშვი,
სანამ სიცოცხლე მიელავდა მწვანე
თვალებში.
.
მე აბორტსგადარჩენილი ბავშვი ვარ.
ყველა დედისთვის რომ მიმემართა:
ყველაფერი კარგად იქნება!
ღმერთი დაიცავს შენს სიმშვიდეს
და ატკიებულ გულს დაგიამებს.
ღმერთი გაგითევს სასთუმალთან ღამეს,
როდესაც მშობიარობის ტკივილები გაგაწამებენ.
ღმერთი იქნება შენი შემწე, შენი ოჯახი -
ყველამ რომ გაგცეს და გაგყიდოს ოცდაათ ვერცხლად.
ღმერთი შემოსავს შენს ნაშიერს ათასი ნიჭით.
ველის შროშნები ხომ გინახავს როგორ მღერიან?
მათი სიმღერა დაიფარავს შენს სილამაზეს.
.
ყველას ჰყავს მამა, ძეც ყველას ჰყავს და სული წმინდა.
არ გაიზრდება შენი შვილი მკვდარი ღიმილით.
ღმერთი ასწავლის ცხენზე ჯირითს, სიარულს, ანბანს,
სკოლაშიც ღმერთი გააცილებს - სკოლის შემდეგაც...
ყველას ჰყავს მამა, არავინ არის ნაბიჭვარი,
გარდა იმისა, ვინც სიძულვილი დააწვიმა თავზე სიყვარულს
და დრომოჭმული მშობლის ლანდი მიაცილა კათარზისამდე.
.
მე აბორტს გადარჩენილი ბავშვი ვარ.
ცა ჩაიღვარა დედაჩემის ჩამქრალ თვალებში
და ვიშვი მზისგან - მზის შეწევნით...
ახლა კი ვდგავარ საიქიო ქარის სიმღერით გულგაჟღენთილი
და ფოთლებს ვითვლი მდინარეში, დახოცილ ფოთლებს.
უნდა გაგეშვი, დედაჩემო, უნდა გაგეშვი,
მაინც სიკვდილი უწერია ყველა ქმნილებას,
ადამის დღიდან აქამომდე, სიკვდილი გვმოსავს.
.
უნდა გაგეშვი, დედაჩემო, უნდა გაგეშვი,
სანამ სიცოცხლე მიელავდა მწვანე
თვალებში.
.
ხშირად მესმოდა დედაჩემის მწარე გოდება:
(ღამის წყვდიადით იფარავდა ცრემლიან თვალებს.)
"მთელმა ქვეყანამ გამიმეტა, არ შემიცოდა,
გაუჩინარდა ღიმილივით, აღარ მყავს ქმარი,
როგორ დაგიცვა სიკვდილისგან ჩემო სხეულო?
თუ ჩემი გესმის გამაგონე შვილო ტიტინი,
ჩამომეცალე თვალებიდან ღამევ წყეულო,
მსურს საკუთარი ნაშიერი რომ დავიტირო.
ყველა დავკარგე, ყველა მტოვებს, ყველა მშორდება,
ნისლი მეხვევა ყელზე ყულფად, ტკივილი მაწვიმს..."
ხშირად მესმოდა დედაჩემის მწარე გოდება,
ღამის წყვდიადით იმშრალებდა ცრემლიან ღაწვებს.
.
მე აბორტს გადარჩენილი ბავშვი ვარ
და ყველა მკვდარი შვილის ნაცვლად მიფეთქავს გული.
ვგრძნობ ემბრიონის შიშს და სუნთქვას,
გაფართოებულ თვალებს ვხედავ, პატარა თითებს,
როცა ექიმი სპირტით იწმენდს ღმერთის მკვლელ ხელებს
და ცრემლდამშრალი დედა ყლაპავს სისხლიან ბურთებს
ემბრიონები ლოცულობენ იესოს ხმაზე:
"შეუნდე მამა, არ იციან მათ ჩვენი შიში,
გულები ქვებად გადაექცათ, ლოდებად იქცნენ,
გვჩიჩქნიან თვალებს მაკრატლებით,
ჩვენ ხელებს ვიშვერთ
და გევედრებით - მიუტევე მათ რასაც იქმენ!
რამეთუ მათ არ დაიჯერეს ჩვენი სიცოცხლე
და ვერ ხვდებიან, რომ მაშინ მოგვკლეს,
როცა პირველად გაიფიქრეს ჩვენი აბორტი.
არაფრის გამო გაგვიმეტეს, სისხლში ჩაგვალბეს,
დაობებული პურებივით მოგვაჭრეს მხრები
და გადაგვყარეს.
ჩვენ მკვდრები ვიშვით,
რადგან ვერაფრით დაამარცხეს სირცხვილის შიში
დედაჩვენებმა.
ჩვენ ხელებს ვიშვერთ
და გევედრებით - შეუნდე მამა..."
ასე ლოცულობს ემბრიონი, იესოს ხმაზე.
.
მე აბორტსგადარჩენილი ბავშვი ვარ,
მსოფლიოსთვის რომ მიმემართა
ყველა ემბრიონის სახელით:
"ჩვენ ვაპატიეთ - დედებს,
რომლებმაც დააყრუეს ჩვენი ტკვილი.
ჯალათებს - შვილებს რომ კვებავენ
ჩვენი დახოცვით ნაშოვნი ფულით.
მამას, რომელმაც მიგვატოვა.
სოციუმს, რომელმაც განდევნა
დედაჩვენები და აიძულა საკუთარი
ნაშიერის საშოში ჩაკვლა.
ჩვენი დახოცვის მომხრეებსა და
წამქეზებლებს - ჩვენ გაპატიეთ!
სიყვარულმა დაიფაროს თქვენი გულები!"
.
მადლობა ზეცას,
რომ მარიამი არ შეაკრთო დედობის ხვედრმა
და იოსები არ აღმოჩნდა ურწმუნო ქმარი,
თორემ ვინ იცის ვის აცვამდა ჯვარზე პილატე,
ვინ იცის როდის მოკვდებოდა ჩვენი მესია...
.
მე აბორტსგადარჩენილი ბავშვი ვარ
და ყველა ემბრიონის სახელით ვამბობ:
"ჩვენი ჩასახვა აიცილეთ თავიდან, თორემ
ჩვენი სიცოცხლის აცილება ბოროტებაა!
ნუ დააყრუებთ ჩვენს ტკივილებს,
არამედ გწამდეთ, რომ ყველაფერი კარგად იქნება!
ღმერთი დაიცავს თქვენს სიმშვიდეს და სიმარტოვეს."
.
გვშვით.

Видео თორნიკე ნაროზაული - აბორტგადარჩენილთა მანიფესტი канала ელენე მეტრეველი