Nazilerle İşbirliği Yapan Ünlü Bilgisayar Markası (Bilgisayarın İcadı)

Kanalıma Ücretsiz Abone Olun: https://goo.gl/iHcmrn

BİLGİSAYARLAR - KİMİN ONLARA İHTİYACI OLUR Ki?

Hesaplama, tablolama ve kayıt şirketi CTR'nin (Computing Tabulating Recording Company) Yönetim Kurulu Başkanı George W. Fairchild 1924'te ölünce yerine satış ekibinin şefi ve şirketin başkanı Thomas J. Watson geçmişti. C TR'nin o dönemdeki ürün yelpazesinde yazar kasalar, tartı aletleri, et dilimleme makineleri, delikli kart donanımı, hesap makineleri ve mesai kayıt sistemleri bulunuyordu. Watson tüm kontrolü ele alır almaz şirketin adını IBM (International Business Machinesl) olarak değiştirdi. Bu, biraz iddialı bir isimdi çünkü o zamanlarda firma ülke çapında bile yayılmamıştı. Ancak Watson dört yıl içinde şirketin gelirini ikiye katlayarak 9 milyon dolara çıkardı. Şirket hızla büyüdü ve 1930'lara gelindiğinde IBM'in Almanya şubesi şirketin en kârlı iştiraki hâline geldi. Bu, büyük ölçüde Nazi Partisi'ne sağlanan delikli kart makineleri ve vatandaşların ırk, cinsiyet ve din (örneğin Yahudilerin yaşadıkları yerler) bilgilerine göre konumlarını kaydeden nüfus verileri tablosu sayesinde mümkün olmuştu. Watson bu hizmetler karşılığında 1937'de Alman Kartalı Nişanı ile ödüllendirildi ama 1940'ta nişanı iade etti. Bu tutuma çok öfkelenen Adolf Hitler'in Watson için, "Bir daha asla Alman topraklarına ayak basmasın!" dediği söylenir. Savaş sırasında IBM kârlılığını sürdürdü ama Watson, yeni gelişen teknolojiler ve ürünlere dair 1943 yılında söylediği, "Bilgisayarın dünyada en fazla beş adetlik pazar payı var," sözüyle tarihe geçti. Watson, olumsuz öngörüsü yanlış çıktıktan sonra bile pahalı ve güvenilmez bulduğu elektronik bilgisayar alanına girmeyi 1949'daki emekliliğine kadar sürekli reddetti. Oğlu ve halefi Tom Jr.'ın ise başka planları vardı ve yönetime gelir gelmez işe anabilgisayar tasarımı ve inşası için elektrik mühendisleri almakla başladı. 1950'de ABD Hava Kuvvetleri için özel tasarlanan SAGE takip sistemi, IBM'in o yılki satışlarının yarısından fazlasını oluşturuyordu. Birçok kişi bu yeni teknolojinin potansiyelini kavramış olsa da dünyada hâlâ topu topu on iki anabilgisayar vardı. Oğul Watson, bilgisayarlar için bir pazar olup olmadığını tespit etmek üzere bir uzmanı görevlendirdi. Atom Enerjisi Komisyonu'na bağlı Oak Hill Ulusal Laboratuvarı'ndan uzman Cuthberd Hurd, "yaklaşık otuz bilgisayar için müşteri bulabileceğini” öngördü. Watson bunu duyar duymaz uzmanı derhâl işten attı. Zaten o zaman yapmamış olsa bile bunu sonradan yapmak zorunda kalacaktı. IBM'in bilgisayar satışları 1950'de hiç kâr getirmedi. Oğul Watson sonraları şöyle diyecekti: "Ama bu sayede, otomasyona geçmiş fabrikaları herkesten önce inşa etmemiz ve elektronik alanında binlerce yeni işçiyi eğitmemiz mümkün oldu.” Oğul Watson'ın bu serinkanlı yaklaşımı meyvesini verdi. 1956 yılına gelindiğinde IBM'in gelirleri 200 milyon dolardan 743 milyon dolara yükseldi ve oğul Watson'ın yirmi yıl süren yönetim kurulu başkanlığı boyunca aynı büyüme eğilimini sürdüren IBM, dünyada gelişmekte olan bilgisayar endüstrişine hâkim oldu.

1960 ile 1990 yılları arasında dijital donanım şirketi DEC, IBM'in bilgisayar endüstrisindeki hâkimiyetine meydan okuyan PDP serisi mini bilgisayarlardan milyonlarca sattı ve 1980'lerin ortalarında sektörün en büyük ikinci şirketi hâline geldi. Ancak DEC, mikro bilgisayarların ve buna paralel olarak ev bilgisayarlarının 1980'lerdeki hızlı yükselişini göz ardı etti. Zaten 1977 yılında, şirketin kurucusu Ken Olsen, "İnsanların evlerinde bilgisayar bulundurmak istemesi için hiçbir neden yok,” diyerek yanlış yöne baktığını ortaya koymuştu. Hem de kendi evinde bir bilgisayarı olmasına rağmen. Ev bilgisayarlarının yükselişi ve iş yerlerinde yazı işlemcilerinin kullanımındaki artış son yirmi yılda dünyada milyarlarca dolarlık satış yapılmasını sağladı
ama o dönemde DEC'in düşüşü, otuz yıl önceki yükselişi kadar görkemli oldu. 1992'de Ken Olsen'in yerine Robert Palmer başkanlığa getirildi. Palmer şirketi ayakta tutma çabaları kapsamında bir küçülme programını yürürlüğe koydu. Sonunda DEC, 1998'de Compaq'a satıldı ve kişisel bilgisayar üretim bölümü sessiz sedasız kapatıldı. Öte yandan, Ağustos 1981 'de IBM PC (IBM Kişisel Bilgisayarı) ile
insanların evlerine ve ofislerine girdi. IBM, hâlihazırda 214 milyon dolar olduğu tahmin edilen şirket değeriyle dünyanın en büyük teknoloji şirketleri arasındaki yerini koruyor.

bilgisayarın icadı ilk bilgisayar ilk bilgisayarın adı elektronik icatlar buluşlar buluş acayip icatlar mucitler icatlar ve mucitleri IBM DEC COMPAQ
en iyi buluşlar en son icatlar farklı tasarımlar icat çıkarma faydalı model

Видео Nazilerle İşbirliği Yapan Ünlü Bilgisayar Markası (Bilgisayarın İcadı) канала Bilgi TV