Yeni iliniz mübarək

Biri vardı, biri yoxdu, Səməd adlı tənbəl bir oğlan vardı. Səmədin heç nə vecinə deyildi. Evdə heç bir iş görməz, valideynlərinə kömək eləməzdi.

Yeni il bayramında hamı bayrama hazırlaşırdı. Ana salat düzəldir, ata stolu, stulları evin ortasına çəkirdi. Onlar bir neçə dəfə Səmədə də iş tapşırdılar, amma o, kömək eləmək əvəzinə deyindi:

- Mən qızam, iş görəm... Qızlar iş görər.

Ana Səmədi başa salmaq istədi:

- Hər kəs iş görməlidir ki, bayram maraqlı keçsin. Sən də bizə kömək elə. Axı biz yorularıq, bayram bizim üçün maraqsız olar.

- Olsun daaaa, - deyə Səməd cavab verdi.

- Evdə hamı bir-birinə kömək eləməlidir, - ata dedi. - Mən işimi qurtaran kimi gedib mağazadan sənə tort alacağam. Şaxta baba da sənə hədiyyə gətirəcək!

Səməd atasına kobud cavab verdi:

- İstəmirəm. Şaxta baba da gəlməsin! O heç vaxt mənə istədiyim hədiyyəni gətirmir!

- Nə istəsən, onu biz alarıq!

- Almayacaqsız, bilirəm! O de, İsmayılın atası ona uzun qatar alıb. İsmayılı çox istiyir, ona görə. Siz də məni çox istəsəydiz, mənə elə qəşəng şeylər alardız.

Bu sözlərdən sonra ata və ana bikef oldular. Hər ikisi “ah” çəkdi. Səmədin çox şeyi başa düşməməsinə heyfsiləndilər. Səməd ata-anasına kömək eləmək əvəzinə, onlara mane olurdu. O, maşınını elə sürdü ki, Yeni il yolkası aşdı. Oyuncaqlardan neçəsi sındı. Onu qaldırıb düzəltdilər. Ana pis oldu, hətta ağladı... Bikef oldular ki, onların belə kobud balaları var. Bayram olduğuna baxmayaraq, ata dözməyib Səmədə acıqlandı:

- Sən get-gedə pis uşaq olursan!

- Mən pis uşaq deyiləm! – Səməd heç vecinə də almadı. Heç nə olmamış kimi mahnı oxudu, şokolad yedi.

Günorta Səməd radioda uşaqlar üçün nağıla qulaq asıb, elə yolkanın altında da yuxuya getdi. Təzəcə yuxuya getmişdi, kimsə onu oyatdı:

- Dur, Səməd, dur!

- Axı niyə?

- Gedirik!

- Hara?

- Səyahətə!

- Sən kimsən?

- Mən Sehrli Xalçayam, gedək sənə sirr açım, ondan sonra heç kimin xətrinə dəyməyəcəksən!

- Nə sirr?

- Gedək, görəcəksən!

Sehrli Xalça Səmədi göyə qaldırdı. Onlar uçub böyük bir zavodun üstündə dayandılar. Zavodda paltarları mazuta bulaşmış fəhlələr işləyirdilər. Sehrli Xalça onları Səmədə göstərdi:

- Bax, atan burda fəhlə işləyir. Səhərdən-axşama qədər ağır dəmir qaldırır. Heç kim belə ağır işi xoşlamır. Atan belə edir ki, pul qazanıb, sənə lazım olanları alsın.

- Doğrudan, atam bütün bunları mənə görə edir, - deyə Səməd təəccüblə soruşdu.

- Əlbəttə, sənə görə edir!

Sonra Sehrli Xalca uçub Səmədi anası işləyən yerə gətirdi:

- Bura fəhlə yeməkxanasıdı. Fəhlələr acanda gəlib burda yemək yeyirlər. Anan böyük qazanlarda yemək bişirir ki, hamıya çatsın. Əziyyət çəkir ki, sən yaxşı yaşayasan, yaxşı yeyəsən, yaxşı geyinəsən.

- Anam bunları mənə görə edir?

- Əlbəttə, sənə görə edir!

- Onda mən bundan sonra heç vaxt onların xətrinə dəyməyəcəyəm!

Sehrli Xalça Səmədi bu dəfə qarlı bir ölkəyə gətirdi. Onlar buzlu komanın qarşısında dayandılar. Şaxta baba komanın qarşısında oturub ağlayırdı.
- Niyə ağlayırsan, Şaxta baba? - Səməd soruşdu.

- Niyə ağlamayım? Uşaqlar mənə məktub yazmır, onlara daha Şaxta baba lazım deyil. İnanmırlar mənə. Sən də məni istəmirsən!

- Ağlama, Şaxta baba, uşaqlar da, mən də səni çox istəyirik, yolunu gözləyirik!

- Doğrudan?

- Əlbəttə!

- Onda gözləyin, mütləq gələcəyəm!

Bu vaxt ananın səsi gəldi:

- Dur, Səməd, bayram günü bu qədər yatmazlar!

Ata da dedi:

- Yeni ilə az qalıb, qalx!

Səməd yerindən duran kimi əvvəlcə ananın, sonra isə atanı öpübüzr istədi:

- Bağışlayın, səhv eləmişəm, mən sizi çox istəyirəm.

Səmədin səhvini başa düşməsi ata-ananı sevindirdi. Onlar bir yerdə Yeni ili qarşıladılar. Sonralar Səməd daha heç vaxt, heç kimin xətrinə dəymədi. Ata-ana da belə balaları olduqlarına görə fəxr elədilər.

Видео Yeni iliniz mübarək канала Gurbanzadeh Media