Soso Mikeladze - "გახსოვს, დედი" (ლექსი)

ძვირფასო მეგობრებო!

მინდა დიდი სიყვარულით წარმოგიდგინოთ ჩემი ახალი ლექსი „გახსოვს, დედი“, რომელიც შედის ჩემს პოეტურ კრებულში „ინათე, გულო“. ფრიად გამიხარდება, თუკი ამ, ჩემთვის ძვირფას ლექსს, თქვენც შეიყვარებთ, დააფასებთ და სათანადოდ მოეპყრობით, ანუ
მოიწონებთ, გააზიარებთ და გააცნობთ ფართო საზოგადოებას!
ეს ლექსი თითოეულ ჩვენგანზეა, თითოეულს გვეკუთვნის; იმ საოცარ დედაშვილურ ურთიერთობებზეა, რომელთა წიაღშიც ყალიბდება ჩვენი მორალი და სულიერი სიღრმე.
ეს ლექსი ეძღვნება ყველა ბავშვს, ვისი დედიკოც უცხოეთშია და ყველას, ვისაც ერთი სული აქვს როდის ნახავს ძვირფას დედას!
ეს ლექსი აგრეთვე ეძღვნება ყველა დედას, რომელიც სწორედ შვილებისთვის, მეუღლისთვის, ოჯახისთვის დგამს ურთულეს ნაბიჯს და სამუშაოდ უცხოეთში მიდის!
ეს ლექსი, ზოგადად, ყველა ღირსეულ დედას ეძღვნება: ცოცხალს, გარდაცვლილს, ჯანმრთელს და ავადმყოფს, დაფასებულს და დაუფასებელს!
მოეფერეთ, და აუცილებლად, ამ ლექსის ვიდეოს ნახვის შემდეგ - ჩაეხუტეთ დედებს!
ჩვენ მხოლოდ ასე-ამგვარად ვინარჩუნებთ ადამიანობას, ასე ვიბრუნებთ ადამიანურ სახეს იმ საერთო სიბინძურეში, რომელშიც მნიშვნელოვნად ჩაფლულია ჩვენი საზოგადოება.
ხოლო მათ, ვისაც დედიკო აღარ ჰყავს ამქვეყნად, ერთ რამეს ვურჩევდი:
განმარტოვდით, დასხედით და დედა თქვენს გარშემო, სივრცეში მოძებნეთ, იგრძენით.
დედა ხომ აუცილებლად ყოველთვის თქვენთან არის! გფარავდეთ უფალი!
„გახსოვს, დედი“ (23.01.19)

ის დრო გახსოვს, ჩემო დედი,
ზღაპარს როცა მიყვებოდი,
გულში როცა მიხუტებდი,
მერე ლოცვას მოჰყვებოდი.

გავიზარდე, რა არ ვნახე,
მაგრამ მგონი იმ ზღაპრის დრო
საგულეში შევინახე,
და სულ მათბობს - ნეტავ იმ დროს!

მაშინ, ალბათ, არ ვიცოდი,
რატომ იყო ასე თბილი,
ეხლა მესმის - შენ იცავდი
ჩემს ძილს, რწმენას მინდობილი.

ბევრი რამე შენ მასწავლე,
დამარიგე და მითხარი,
„თუ ცხოვრება გაგაწვალებს,
მაინც დადექ მართლის მხარეს“.

რამდენ ტყვიას ამაცილე,
რამდენ ტკივილს, მახეს მზაკვრულს,
კვლავ შენს ძალას მინაწილებ,
სიყვარულის გრძნობას ზღაპრულს.

ახლაც ჩემი გამარჯვება
გახარებს და ცაში გაფრენს,
ჩემი დარდი, დანარცხება
ისე გტკივა, როგორც ადრე.

სულ ლოცულობ, რომ მეშველოს,
გულ-კეთილს, თუმც დაუდევარს,
დღეები რომ მედღეგრძელოს,
ბევრისათვის გაუგებარს.

ერთხელ ფიქრმაც ამიტანა
რამდენს შრომობ, რამდენს ასწრებ!
რა ძალა გაქვს ამისთანა,
ზრუნვის ზღვას რომ დაატარებ!

ხან კი უფრო ის მაოცებს,
რა დიდია შენი წვლილი,
რარიგ უსმენს ამ შენს ლოცვებს,
ზენა მრავალგამოვლილი!

როცა ხელი არ გამიშვი,
ვერც დამაგდეს, არც დავვარდი,
იმ საშინლად ბნელ ღამეშიც,
ვიცოდი რომ შენ გიყვარდი.

დედი, დედი, შენ არ იყავ,
რომ შეები ბოროტ სულებს,
ჩემი თავი არ გაუყავ
მგლებს კრავებად გადაცმულებს.

მერე რწმენით, დედი ტკბილო,
ლაღი სიტყვით მამხნევებდი,
„სულ წინ გევლოს, ჩემო შვილო!“,
მეძახდი და მახსენებდი.

რა კარგია, რომ გვყავს ბედად
აზრი ჩვენი სიმართლისა,
ქვეყნად რომ ვართ მე და დედა,
ეს სინათლე სინათლისა.

და ბოლოს კი გითხრათ მინდა
ყველას, ვისაც გათბობთ დედა,
დააფასეთ, რაც გაქვთ წმინდა,
ჩაეხუტეთ ცოცხალ დედას!
©, მე, 23.01.19

Видео Soso Mikeladze - "გახსოვს, დედი" (ლექსი) канала Soso Mikeladze Official