VII Pielgrzymka Papieża Jana Pawła II do Polski - Ekumeniczne nabożeństwo w Drochiczynie 1999

Helikopter papieski wylądował na błoniach drohiczyńskich o godz. 17.20. W Drohiczynie Papież spotkał się ze zwierzchnikami i wysokimi przedstawicielami Kościołów i wyznań, w tym m.in islamu. Obecni byli również: premier Jerzy Buzek, b. prezydent Lech Wałęsa, ostatni prezydent Rządu RP na Wychodźstwie Ryszard Kaczorowski oraz matka ks. Jerzego Popiełuszki.

Witając Ojca Świętego biskup drohiczyński Antoni Dydycz podkreślił, że jest to ziemia, której w ciągu kończącego się tysiąclecia wypadło być pomostem (...) między Wschodem a Zachodem, między różnymi narodami i kulturami i na którą chrześcijaństwo przybywało ze wszystkich kierunków w tradycji łacińskiej i bizantyńskiej, a także nie brakowało tu miejsca dla karaimów i muzułmanów oraz wyznawców mozaizmu.

W imieniu innych Kościołów i Polskiej Rady Ekumenicznej dłuższe przemówienie wygłosił zwierzchnik polskiego prawosławia, metropolita Sawa. Wskazał m.in. na wielowiekowe tradycje zgodnego współżycia mieszkańców tych ziem: prawosławnych, katolików, protestantów, niechrześcijan. Podkreślił konieczność i znaczenie dawania przez wyznawców Chrystusa wspólnego świadectwa o Nim przed światem. - „Od tego, co zrobimy dziś, zależy, czy dzieci nasze będą się nas wstydzić, czy też z dumą będą mówić o nas jako ojcach pokoju" - powiedział metropolita Sawa.

„Zwracam się dziś do sióstr i braci wszystkich Kościołów: otwórzmy się na jednającą miłość Boga" - prosił Jan Paweł II podczas liturgii ekumenicznej w Drohiczynie. „Różnorodność chrześcijaństwa nie musi być źródłem podziałów i nienawiści" - odpowiadał w imieniu Polskiej Rady Ekumenicznej i swego Kościoła metropolita Sawa, zwierzchnik polskiego prawosławia.

Według Jana Pawła II, nic lepiej i skuteczniej nie wyrazi troski o jedność, niż „wielka modlitwa o zjednoczenie, o braterstwo, o wspólną rodzinną miłość wszystkich chrześcijan".

Wierni wznieśli okrzyk: „Chcemy jedności!", Papież odpowiedział: „Kiedy słyszę te słowa, przypomina mi się spotkanie z patriarchą Teoktystem w Bukareszcie. Na zakończenie spotkania całe wielkie zgromadzenie krzyczało: „Unita! unita! chcemy jedności. Chcemy jedności. Modlimy się o jedność".

W zachodzącym słońcu żegnały Papieża tłumy wiernych. U stóp ogromnego krzyża, naznaczonego pionowym pęknięciem i spiętego jedynie ramionami Ukrzyżowanego, stanęły rzeźbione kapliczki, jakie od wieków podlaski lud stawiał przy drogach. Ponad głowami ludzi, aż po horyzont, wznosiły się wysokie drewniane krzyże rekolekcyjne, które pielgrzymi przynieśli ze sobą. Wrócą one do parafii i będą pamiątką drohiczyńskiego spotkania.

Długo nie milkły śpiewy zgromadzonych i ogromnego chóru parafialnych śpiewaków z całego Podlasia. Kończono pieśnią o Drohiczynie, której jedną zwrotkę dopisano specjalnie na tę okazję. W obu miastach Ojciec Święty na zakończenie swych kazań intonował pieśni, podchwytywane następnie przez zgromadzonych. W Siedlcach było to „Krzyżu Chrystusa, bądźże pozdrowiony", a w Drohiczynie - „Przykazanie nowe daję Wam". Po nabożeństwie, które zakończyło się o godz. 20, Jan Paweł II udał się do katedry, w której został pochowany pierwszy pasterz nowo utworzonej diecezji drohiczyńskiej bp Władysław Jędruszuk (1918-1994). Tu przez chwilę modlił się w ciszy, a następnie odmówił antyfonę „Salve Regina". O godz. 20.30 odleciał do Warszawy.

Видео VII Pielgrzymka Papieża Jana Pawła II do Polski - Ekumeniczne nabożeństwo w Drochiczynie 1999 канала Pielgrzymki do Polski Jana Pawła II