Святлана Алексіевіч — Апошнія сведкі. Частка 1

Святлана Алексіевіч — Апошнія сведкі. Частка 1

Дакументальна-мастацкая хроніка «Галасы Утопіі» — пяць кніг, у якіх «маленькі чалавек» сам апавядае пра свой лёс. Гэта адметны жанр — шматгалосыя раманы-споведзі, у якіх з малых падзей складваецца вялікая гісторыя. Перад слухачом — апошняя аўтарская рэдакцыя цыкла ў найноўшым беларускім перакладзе. Пісьменніца паводле свайго творчага метаду дапрацавала хроніку: скасавала цэнзурныя праўкі, далучыла новыя эпізоды, а таксама старонкі з уласнага дзённіка.

«Апошнія сведкі» — другая кніга хронікі. Успаміны пра Другую сусветную вайну дзяцей — самых бесстаронніх і самых няшчасных яе сведак. Вайна, убачаная дзіцячымі вачыма, выявілася яшчэ больш пераканаўчай і ўражальнай, чым адлюстраваная жаночымі поглядамі ў кнізе «У вайны не жаночы твар».

Пераклад Барыса Пятровіча.

Чытаюць: Крысціна Дробыш, Алена Баярава, Сяргей Чуб, Алег Гарбуз

Музыка: Дмітрый Фрыга
Гукарэжысёры: Павел Сініла, Дзмітрый Фрыга

Выдавец: Фонд Kamunikat.org, Міжнародны саюз беларускіх пісьменнікаў

#kamunikat #СвятланаАлексіевіч #ГаласыУтопіі

00:02:00 «Ён азірнуцца баяўся…»
00:06:02 «Мая першая і апошняя цыгарэта…»
00:13:25 «Бабуля малілася… Яна прасіла, каб мая душа вярнулася…»
00:15:02 «Яны ляжалі на вуголлі ружовыя…»
00:22:16 «А я ўсё роўна хачу маму…»
00:29:59 «Такія прыгожыя нямецкія цацкі…»
00:41:36 «Адна жменька солі… Усё, што засталося ад нашага дома…»
00:50:36 «І пацалавала ў падручніку ўсе партрэты…»
00:55:01 «Я іх рукамі збірала… Яны белыя-белыя…»
00:59:00 «Жыць хачу! Жыць хачу!..»
01:01:25 «Праз пяцельку для гузіка…»
01:08:08 «Толькі мамін крык чула…»
01:14:48 «Мы гулялі, а салдаты плакалі…»
01:19:53 «На могілках нябожчыкі ляжалі наверсе… Як быццам яшчэ раз забітыя…»
01:22:20 «І зразумеў — гэта бацька… У мяне дрыжэлі калені…»
01:28:27 «Заплюшчы вочы, сынок… Не глядзі…»
01:35:27 «Брацік плача, бо яго не было, калі быў тата…»
01:37:04 «Першай прыйшла гэтая дзяўчынка…»
01:42:34 «Я — твая мама…»
01:45:22 «Просім: можна аблізаць?..»
01:47:38 «…Яшчэ паўлыжачкі цукру»
01:55:47 «Хатка, не гары! Хатка, не гары!..»
02:00:46 «Яна прыйшла ў белым халаце, як мама…»
02:04:44 «Цётачка, вазьміце мяне на калені…»
02:06:40 «…І стала калыхаць, як ляльку»
02:10:50 «Мне ўжо буквар купілі…»
02:30:48 «…І не жаніхі, і не салдаты»
02:33:09 «Хоць бы адзін сыночак застаўся…»
02:38:01 «Слёзы рукавом выцірае…»
02:42:13 «Ён вісеў на вяровачцы, як дзіцянё…»
02:47:12 «Цяпер будзеце маімі дзецьмі…»
02:50:23 «Мы цалавалі ім рукі…»
02:54:29 «Я глядзела на іх вачыма маленькай дзяўчынкі…»
02:57:25 «Мама наша не ўсміхалася…»
03:00:15 «Не магла прывыкнуць да свайго імя…»
03:03:05 «Гімнасцёрка ў яго была мокрая…»
03:08:24 «Як быццам яна яму дачку выратавала…»
03:14:52 «У атрад мяне неслі на руках… Усё ўва мне было адбіта ад пятак да макаўкі…»
03:22:31 «А чаму я такі маленькі?..»
03:25:37 «Іх цягнула на чалавечы пах…»
03:29:13 «Навошта яны стралялі ў твар? Мая мама была такая прыгожая…»
03:40:07 «Ты просіш, каб я цябе прыстрэліў…»
03:49:05 «А на мне нават касыначкі няма…»
03:55:47 «Гуляць на вуліцы няма з кім…»
03:59:35 «Я адчыню ноччу вакно… І аддам аркушыкі ветру…»
04:11:17 «Капайце тут…»
04:14:34 «Дзядулю пахавалі пад вакном…»
04:16:17 «…Яшчэ рыдлёўкамі прыпляскалі, каб было прыгожа»
04:21:00 «Куплю сабе сукенку з банцікам…»
04:26:40 «Як памёр, калі сёння не стралялі?..»

Видео Святлана Алексіевіч — Апошнія сведкі. Частка 1 канала Kamunikat — Беларуская інтэрнэт-бібліятэка