بلبل آهسته به گل گفت شبی - پروین اعتصامی بانوی شعرفارسی

One night, the nightingale in hush
Whispered to the rose in blush:
“From you, I ask a tender grace,
A longing lives within this place.
To bind my soul with yours I yearn—
Do you not feel the same in turn?”

The rose replied, “Come dawn, return—
The garden then with joy shall burn.
If beauty is what stirs your gaze,
It blooms in countless wondrous ways.
Wherever step or glance may fall,
You’ll find delight and charm in all.

Each path is strewn with blossoms fair,
And grace and bloom perfume the air.
The gardeners keep watchful eyes,
Beneath the calm and shining skies.
The tulip lifts a ruby cup,
From which the daffodils may sup.

There’s no lost song among the birds,
No caws or cries, no jarring words.
No tale of ruin, no bitter theft,
No trace of sorrow’s shadow left.
No one wears a cruel guise—
All hearts are drawn to compromise.

Now look upon this veiled delight,
If your soul holds discerning sight.
And speak not of tomorrow’s light—
Who knows if it will greet our night?

بلبل آهسته به گل گفت شبی
که مرا از تو تمنائی هست
من به پیوند تو یک رای شدم
گر ترا نیز چنین رائی هست
گفت فردا به گلستان باز آی
تا ببینی چه تماشائی هست
گر که منظور تو زیبائی ماست
هر طرف چهرهٔ زیبائی هست
پا بهرجا که نهی برگ گلی است
همه جا شاهد رعنائی هست
باغبانان همگی بیدارند
چمن و جوی مصفائی هست
قدح از لاله بگیرد نرگس
همه جا ساغر و صهبائی هست
نه ز مرغان چمن گمشده‌ایست
نه ز زاغ و زغن آوائی هست
نه ز گلچین حوادث خبری است
نه به گلشن اثر پائی هست
هیچکس را سر بدخوئی نیست
همه را میل مدارائی هست
گفت رازی که نهان است ببین
اگرت دیدهٔ بینائی هست
هم از امروز سخن باید گفت
که خبر داشت که فردائی هست
پروین اعتصامی

Видео بلبل آهسته به گل گفت شبی - پروین اعتصامی بانوی شعرفارسی канала PersianPoetry9