abp Grzegorz Ryś. Moralizatorstwo, czy poznawanie Jezusa w Jego ubóstwie i droga z Nim. 12

2 Kor, 8, 1+
Bracia! Pragniemy, byście wiedzieli o łasce Boga udzielonej Kościołom Macedonii.
Chociaż zostali doświadczeni przez wielkie utrapienie, ich ogromna radość i skrajne ubóstwo zaobfitowały bogactwem szczodrości.
Na miarę swoich możliwości, a nawet – o czym mogę zaświadczyć – ponad swoje możliwości, sami
prosili nas usilnie o łaskę współuczestnictwa w posłudze na rzecz świętych.
Uczynili nie tylko to, czego się spodziewaliśmy, ale zgodnie z wolą Bożą samych siebie ofiarowali najpierw Panu, a potem i nam.
Poprosiliśmy więc Tytusa, aby on, który rozpoczął wśród was to dzieło łaski, doprowadził je do końca.
Jak obfitujecie we wszystko: w wiarę, słowo, poznanie, gorliwość i miłość, której nauczyliście się od nas, obyście także w tę łaskę obfitowali!
Mówiąc o tym, nie nakazuję wam niczego, ale wskazuję na gorliwość innych, aby poddać próbie szczerość waszej miłości.
Znacie przecież łaskę naszego Pana Jezusa Chrystusa: On, będąc bogaty, dla was stał się ubogi, abyście wy wzbogacili się Jego ubóstwem.
W tej sprawie taką mam opinię: Skoro nie tylko zaczęliście działać, ale jako pierwsi podjęliście już przed rokiem postanowienie, to pożyteczne będzie dla was,
jeśli doprowadzicie to dzieło do końca. Ochoczo postanowiliście, więc teraz zrealizujcie to według waszych możliwości.
Postanowienie jest oceniane nie według tego, czego się nie ma, ale według możliwości realizacji.
Nie chodzi przecież o to, aby innym ulżyć, a was obciążyć, ale by było równo.
W obecnym czasie wasz nadmiar zaspokoi ich ubóstwo, aby również ich nadmiar zaspokoił wasze ubóstwo i aby nastała równość,
jak jest napisane: Kto miał wiele, nie miał za dużo, a temu, kto miał mało, nie zabrakło.
Bogu niech będą dzięki, że rozpalił troskę o was w sercu Tytusa,
który nie tylko odpowiedział na zachętę, ale w swej wielkiej gorliwości sam pragnął wybrać się do was.
Razem z nim posłaliśmy brata, którego za głoszenie Ewangelii chwalą wszystkie Kościoły.
Co więcej, przez nałożenie rąk przez Kościoły został on ustanowiony naszym towarzyszem podróży w dziele łaski, któremu ochoczo posługujemy ku chwale samego Pana.
Chcemy w ten sposób uchronić się, by ktoś nas nie obmawiał z powodu obfitych darów zebranych dzięki naszemu posługiwaniu.
Staramy się bowiem postępować dobrze nie tylko przed Panem, ale także przed ludźmi.
Z nimi też posłaliśmy naszego brata, którego gorliwość wielokrotnie mieliśmy możność wypróbować. Teraz jego gorliwość jest jeszcze większa, gdyż ma do was wielkie zaufanie.

Видео abp Grzegorz Ryś. Moralizatorstwo, czy poznawanie Jezusa w Jego ubóstwie i droga z Nim. 12 канала abp Grzegorz Ryś official