Святлана Алексіевіч — Апошнія сведкі. Частка 2

Святлана Алексіевіч — Апошнія сведкі. Частка 2

Дакументальна-мастацкая хроніка «Галасы Утопіі» — пяць кніг, у якіх «маленькі чалавек» сам апавядае пра свой лёс. Гэта адметны жанр — шматгалосыя раманы-споведзі, у якіх з малых падзей складваецца вялікая гісторыя. Перад слухачом — апошняя аўтарская рэдакцыя цыкла ў найноўшым беларускім перакладзе. Пісьменніца паводле свайго творчага метаду дапрацавала хроніку: скасавала цэнзурныя праўкі, далучыла новыя эпізоды, а таксама старонкі з уласнага дзённіка.

«Апошнія сведкі» — другая кніга хронікі. Успаміны пра Другую сусветную вайну дзяцей — самых бесстаронніх і самых няшчасных яе сведак. Вайна, убачаная дзіцячымі вачыма, выявілася яшчэ больш пераканаўчай і ўражальнай, чым адлюстраваная жаночымі поглядамі ў кнізе «У вайны не жаночы твар».

Пераклад Барыса Пятровіча.

Чытаюць: Крысціна Дробыш, Алена Баярава, Сяргей Чуб, Алег Гарбуз

Музыка: Дмітрый Фрыга
Гукарэжысёры: Павел Сініла, Дзмітрый Фрыга

Выдавец: Фонд Kamunikat.org, Міжнародны саюз беларускіх пісьменнікаў

#kamunikat #СвятланаАлексіевіч #ГаласыУтопіі

00:00:23 «Бо мы — дзяўчаткі, а ён — хлопчык…»
00:05:44 «Ты мне не брат, калі гуляеш з нямецкімі хлопчыкамі…»
00:16:55 «Мы нават забылі гэтае слова…»
00:28:51 «Вам трэба ехаць на фронт, а вы закахаліся ў маю маму…»
00:41:47 «У апошнія хвіліны яны выкрыквалі свае імёны…»
00:43:43 «Усе ўчатырох упрэгліся мы ў гэтыя саначкі…»
00:48:52 «Гэтыя два хлопчыкі сталі лёгенькімі, бы вераб’і…»
00:54:02 «Саромеўся, што чаравікі ў мяне дзявочыя…»
01:05:55 «Я крычала і крычала… Не магла спыніцца…»
01:09:58 «Усе ўзяліся за рукі…»
01:14:18 «Мы нават не ведалі, як хаваюць… А тут аднекуль успомнілі…»
01:17:01 «Сабраў у кошык…»
01:21:54 «Кацянятаў яны вынеслі з хаты…»
01:26:45 «Запомні: Марыупаль, Паркавая 6…»
01:28:52 «Я чула, як у яго спынілася сэрца…»
01:36:46 «Уцёк на фронт за сястрой, старшым сяржантам Верай Рэдзькінай…»
01:38:44 «У той бок, адкуль узыходзіць сонца…»
01:47:22 «Белая кашуля ў цемры далёка свеціцца…»
01:53:50 «На чыстую падлогу, якую я толькі што вымыла…»
01:58:28 «А ці глядзеў на гэта Бог? І што ён думаў…»
02:00:36 «А белы свет — ненаглядны…»
02:09:00 «Прыносілі доўгія вузкія цукеркі… Падобныя да алоўкаў…»
02:11:21 «Скрынка была якраз яму па росце…»
02:13:30 «Баялася ўбачыць гэты сон…»
02:15:17 «Я хацела быць адна ў мамы… І каб мама мяне песціла…»
02:18:28 «А яны не танулі, як мячыкі…»
02:27:42 «Запомніў сіняе-сіняе неба… І нашы самалёты ў гэтым небе…»
02:32:03 «Як спелыя гарбузы…»
02:37:04 «Мы елі… парк»
02:44:35 «Хто будзе плакаць, таго будзем страляць…»
02:47:05 «Мамачка і татачка — залатыя словы…»
02:51:13 «Прынеслі яе па кавалачках…»
02:56:00 «У нас якраз вывеліся кураняты, я баяўся, што іх заб’юць…»
02:57:08 «Кароль хрэсці, кароль бубновы…»
03:06:22 «Вялікі сямейны фотаздымак…»
03:08:00 «Дык я вам хоць бульбачкі ў кішэні насыплю…»
03:10:53 «Ма-ма мы-ла ра-му…»
03:15:33 «Ён даў мне кубанку з чырвонай стужачкай…»
03:24:00 «І страляю ўверх…»
03:26:14 «У першы клас мама насіла мяне на руках…»
03:29:47 «Сабака, міленькі, даруй… »
03:38:24 «А яна ўцякала: «Гэта не мая дачка! Не мая-а-а!»
03:40 24 «Хіба мы — дзеці? Мы былі мужчынамі і жанчынамі…»
03:43:42 «Не аддавай чужому дзядзьку татавага касцюма…»
03:45:56 «Ноччу я плакала: дзе мая вясёлая мама?..»
03:48:44 «Ён не дае мне паляцець…»
03:52:38 «Усім хацелася пацалаваць слова “Перамога”…»
03:54:13 «У кашулі з татавай гімнасцёркі…»
03:56:15 «Я ўпрыгожыла яе чырвонымі гваздзікамі…»
04:02:41 «Я доўга чакаў нашага татку… Усё маё жыццё…»
04:04:15 «Ля той мяжы… Ля тога краю…»

Видео Святлана Алексіевіч — Апошнія сведкі. Частка 2 канала Kamunikat — Беларуская інтэрнэт-бібліятэка