Загрузка страницы

Mario Frangoulis - Τον εαυτό του παιδί

Δυσκολεύτηκα να μάθω ότι μερικά ποιήματα δεν έχουν ρίμα, και μερικές ιστορίες δεν έχουν ξεκάθαρο τέλος.
Το νόημα της ζωής είναι ότι ΠΟΤΕ δεν ξέρεις.
Πρέπει ν΄αλλάζεις, να χαίρεσαι κάθε στιγμή, χωρίς να ξέρεις τι θα συμβεί μετά.
Golda Radner

Το μόνο που χρειάζεσαι στη ζωή είναι η αγάπη και το γέλιο.
ΑΥΤΑ ΜΟΝΟ.
Αγάπη στο ένα χέρι και γέλιο στο άλλο
August Wilson

Το πιο cd περιλαμβάνει το συγκεκριμένο τραγούδι δεν μπορώ να είμαι σίγουρη απόλυτα.
Πίστευα ότι ήταν στο "Ένας χάρτινος ήλιος"
η "ΦΕΓΓΑΡΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟ CD1"
Τελικά μια τελευταία έρευνα μου βγήκε οτι είναι στο "Sometimes I Dream"
(Οπως καταλαβαίνεται δεν είμαι σίγουρη για τον τίτλο του cd)

Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος
Μουσική: Μάριος Φραγκούλης
Πρώτη εκτέλεση: Μάριος Φραγκούλης

Τον εαυτό του παιδί απ' το χέρι κρατάει
στα ίδια μέρη κι απόψε η ζωή θα τους πάει.
θα περάσουν ξανά απ' της μνήμης τα σπίτια
από θάλασσες άδειες, απ' του φόβου τα δίχτυα.

Θα σταθούνε μαζί και θα δουν να περνάνε
σαν καράβια οι στιγμές που ποτέ δε γερνάνε
και τα πρόσωπα που έγιναν δρόμοι κι αιώνες
και τα όνειρα που έσκαψαν μες στα χρόνια κρυψώνες.

Όταν ήμουν παιδί είχα βρει έναν κήπο
για να κρύβομαι εκεί απ' τη ζωή όταν λείπω
όταν ήμουν παιδί είχα κρύψει έναν ήλιο
να 'χει ο δρόμος μου φως κι η σιωπή μου έναν φίλο.

Τον εαυτό του παιδί απ' το χέρι θα πιάσει
σαν γυαλί μια στιγμή θα ραγίσει, θα σπάσει
θα χωρίσουν μετά κι ο καθένας θα πάει
σ' έναν κόσμο μισό που τους δυο δεν χωράει.

---------------------------------------------------------------------

Lyrics: Paraskefas Karasoulos
Music: Marios Fraykoulis
First version: Marios Fraykoulis

Himself as a child he's holding hands with
Over the same places life will take them tonight.
They'll be passing again by the houses of memory
by empty seas, by the nets of fear.

They'll stand together and see passing by
like rivers the moments that never grow old
and the faces that have turned themselves into streets and centuries
and the dreams that have dug through the years hideouts.

when I was a child I had discovered a garden
So I could hide myself there whenever I'm absent from life
when I was a child I had hidden a sun
So that my way could have light and my silence (could have) a friend.

Himself as a child from the hand will take
Like a glass for one instant he'll crack, he'll break
They'll then separate and each one will go
To a world cut in half where both don't fit.



Видео Mario Frangoulis - Τον εαυτό του παιδί канала pinezouLa
Показать
Комментарии отсутствуют
Введите заголовок:

Введите адрес ссылки:

Введите адрес видео с YouTube:

Зарегистрируйтесь или войдите с
Информация о видео
5 апреля 2008 г. 5:01:33
00:03:45
Яндекс.Метрика