Derpremden kurtulduk hipotermiden gidecektik

Saniyeler dakikalara dakikalar saatlere dönüşmüştü geçmek bitmek bilmiyordu o sarsıntılar hele o binadan çıktığımız da tam kurtulduk şükür demeye kalmadan sağ yanıma düşen bir tonluk su deposu patladığı anda çıkan korkunç sesi bir kenara bırak üzerime fıçkıran buz gibi su ile yapan yağmur altında bir kaç dakika içinde bihipotermi başlamıştı çocuklar üşüyoruz diye ağlarken ben soğuktan titrediğimi gizleyip tamam sakin hayattayız bir aradayız diye motive ederken eşim çığlıklar atarak komşuları uyarmaya çalışıyordu işte oldu durdu duracak kadar azaldı derken ikinci şiddetli sarsıntı başladığı anda artık olaylar bana ağır çekim gibi geliyordu o an ne zaman bitecek ? Allahım ne zaman bitecek ? diye içimden geçirirken daha önce hiç duymadığım bir sesle tanıştım bunu size anlatmanın bir yolu olmasada leonardo di caprionun titanic filmini izleyenlerin hatırlayacağı bir sahnede kullandıkları ses efektini hatırlayın hani gemi bir taraftan yarısına kadar su dolduğunda ikiye bölünmeye başlamıştı orda çıkan sese taş moloz mıcır sesi ve düşen depoların çıkardığı patlama seslerini ekleyin. Doğrusunu isterseniz bu bemzetme bile çok çok eksik kalır tarifsiz sözün bittiği yer… Apartmanların birer birer çöküşünü duymaya başladık şehir her tarafından yıkılan binaların çıkardığı uğultular çığlıklara karışıyor çakan şimşekler ve parlayan gökyüzü ortalığı aydınlattığında kaçışan insanların ve yan yatmış apartmanların silüetleri olduğumuz yerde üşümüş ıslanmış ve titrerken taş kesilmemize sebep oluyordu hayatımda bundan daha büyük bür ironi yaşamayacağım sanırım “titrerken taş kesilmek” Omuzdaki eli hissetiğimde komşum bağıra bağıra bünadan uzaklaş öte yana gel diye 20 kere söylüyordu heralde…. 11 yaşında ki oğlumun baba üşüyorum donuyorum diye bana seslendiğini duyduğumda kendime gelmiştim hemen durum değerlendirmesi yapmaya çalıştım ilk önce sığınacak güvenli bir yer bulmaya çalışıyorsunuz o yok ! Daha sonra yağmurdan korunmak için etrafa bakındım çöpten naylon çıkardım ortasını delip çocuğa ve bana yağmurluk yaptık ayağımızda terlik bile yok çıplak ayaklarla taşların va buz gibi yağmur sularının içinde bir sağa bir sola bir arada yan yana korunmaya çalışırken komşum Gökhan abi tekrar 5. Katta ki evine çıktı ve battaniyeler getirdi helal olsun cesır abim benim iki çocuğu var Battaniyelere sığındık biraz kendimize geldik daha sonra diğer komşum Selim abi arabasının anahtarını aldı ve arabayı açtı çocukları ve kadınlarınarabaya bindirdik biraz rahatlamıştık ama beş parmak yağan yağmur odaklanmanıza bir türlü izin vermiyor bizim apartmanın kapısı normalde zorla kapanmaz geri getiren yay var ama bozul kapı kapansın diye sertçe çekmek gerek sarsıntının şiddeti yüzünden çarpmış kapalı apartmana girip terlik ayakkabı alamıyorum ne yapmalı demeye kalmadan karşı komşum Aliye teyzemin geryad figanını duydum Fevziye ablaaaaaa Fevziye ablaaaaa deprem oldu kaçıın kaçınn !!! Diye bizim apartmanın ikinci katında oturan yaşlı emekli katıkocayı uyandırmaya çalışıyordu hiç vakit kaybetmeden avazım çıktığı kadar bağırarak eşlik ettim fevziye ablaaaaaa uyan apartmanın kapısını aç ! Oldu işte uyandı mutfak penceresini açtı ve boş gözlere etrafa baktı ne var ne bağırıyorsunuz dedi gülermisin ağlarmısın ? Hep bir ağızdan Fevziye ablaa deprem oluyor inin kaçın diye bağırdık cevap gecikmedi Neee ! Abla in artık aç şu apartmanın kapısını ve kaç ! Beş dakika geçti inene kadar onlar sonra apartmanın kapınisının kilid demirini ters çevirdik kapanmasın diye ayakkabıları kaptım önce kızıma oğluma rşime kendime sonra evin kapısını açmaya çalıştım ama ne mümkün kapı çarpmış anahtar arkadan içinde üstelik kapı çelik kapı sanki evde bok var hırsız girecek nereye girecek iyi bilir onlar neyse işte …. Giremedim eve sonra filmler geldi aklıma hani kredi kartıyla kapıları açıyorlar hani o sahnelerin hepsi düzmeceymiş iyi ve sağlam çelik bir kapının açılmadığını anlamam için 1 saatlik deneme sonunda kartın kırılması yetmişti…. Dışarı çıktım artçılar devam ediyor Gökhan abi telefonu almayı başarmış biladeri aradım şükür iyiler ses kesik kesik geliyor annemi de almış bilader sokakta aradım dedim gelemiyorum eşim şokta henüz dönmüş annesinin yıkılan binasının önünden kaçaken yalın ayak sağına soluna depolar düşmüş su dolu konuşmaya mecali yok kızı taşısam kaçsam oğlanla eşim kalıyor eşim donmuş kalmış sanki yetmiyor evden caddeye inen 150 metrelik bir sokak düşünün sağı ve solu 5-6 katlı apartman kimi yıkılan kimi yan yatan üstelik uydu antenleri su depoları asılı kalmış sokağa ne zaman düşeceği belli olmayan aradım dedim gel ne yap et gel şebeke de gitti şimdi tlf de yok arabaya sığındık bilader sonradan anlatıyor bana gelirken geçen bir buçuk saati her yer yıkılmış apartmanlar yola yıkılmış sadece 5 km. Normal şartlarda 5 dakikalık yol 1.5 saat sürdü gelemiyor yollar kaçan insanlar ve panik yüzünden tıkalı yol açılmıyor yağmur beş parmak arabayı park etmiş bir kenara bagajda yağmurluğu var balıkçıyız zaten…. Karakter bitti bunu bir video da anlatmaya devam edecem

Видео Derpremden kurtulduk hipotermiden gidecektik канала Doktor Atçek