Ujedinjenje Crne Gore i Boke 1813.

Ujedinjenje Crne Gore i Boke kotorske 1813.
Još od 1797. i propasti Mletacke Republike nastojao je Petar I. Petrovic Njegoš, crnogorski državni i crkveni poglavar pripojiti Boku kotorsku i crnogorsko priobalje oko Budve. Petar je osvojio
Budvu, no ubrzo se, pod stranim pritiskom, morao povuci.

Novi je pokušaj uslijedio 1806. kada se, na poziv Rusije, ukljucio u borbu protiv Napoleonovih trupa koje su bile prodrle i u Boku kotorsku. Ni ovoga puta nije bilo uspjeha jer su Crnogorci pretrpjeli poraz kod osmanskih utvrda u bokokotorskom zaledju (Nikšic, Klobuk).

U septembru 1813. godine, Petar je uništio francuske trupe u Boki kotorskoj, izuzev utvrde u Kotoru. Osvojio je Perast, Risan, Herceg Novi, nad kojima se zaviorio crnogorski Alaj-barjak, te stigao sa crnogorsko-bokeljskim jedinicama podno Dubrovnika u kojem su se Francuzi utvrdili. U decembru 1813. predala se i francuska posada u Kotoru.

Ujedinjenje Crne Gore i Boke proglašeno je 29. oktobra 1813. godine u Dobroti, kod Kotora. Deklaraciju o ujedinjenju potpisalo je skupstina pristaša ujedinjenja (Alviz Josipov Viskovic i drugi).Potpredsjednik privremene vlade koja je upravljala Crnom Gorom i Bokom bio je Alviz Josipov Viskovic. Tom prilikom formirana je zajednička vlada pod nazivom Centralna komisija (predsjedavao je Petar I Petrović).

No, Becki kongres je 1814. - 1815. odlucio da se Boka kotorska vrati Austrijskom carstvu. Rusija nije bila saglasna sa crnogorskim
zahtjevima da Boka ostane u sastavu crnogorske države. Cak je Rusija priprijetila Crnogorcima u slucaju da organiziraju oružanu obranu Boke kotorske, a ukinuta je i financijska pomoc Crnoj Gori.

Tokom crnogorsko-francuskih oružanih sukoba Napoleon se interesirao za Petra i Crnogorce. On je 28. januara 1808. godine, iznenaden vijestima o teškim borbama sa crnogorskim jedinicama, pisao francuskom guverneru Dalmacije:

"Držite agenta uz crnogorskog vladiku i nastojte pridobiti toga čovjeka."

Opet je Napoleon 9. februara 1808. istim povodom pisao:

"Kako to da i nikada ne pišete o Crnogorcima? Ne treba biti krut; treba među njih ubaciti agente radi pridobijanja prvaka te zemlje."
https://hr.wikipedia.org/wiki/Ujedinjenje_Crne_Gore_i_Boke_kotorske_1813.

Zašto se odćutalo 200 godina ujedinjenja Crne Gore i Boke?
https://portalanalitika.me/clanak/126864/zasto-se-odcutalo-200-godina-ujedinjenja-crne-gore-i-boke

TRI CRNOGORSKA OSVAJANJA BOKE
Dugo je Crna Gora pokušavala da Boku Kotorsku i druge djelove primorja pripoji matici, sa kojom su bili jedno još u 11. vijeku, kao Dukljansko kraljevstvo. Čak u tri navrata krajem 18. i s početka 19. vijeka Crnogorci su zauzimali primorje, i sva tri puta, ili vojno nadjačani, ili pod pritiskom „međunarodne zajednice“, koja je Boku „namenila“ Austriji, morali su da se povuku. Sva tri osvajanja Boke i primorja, zbila su se za vakta vladike Petra Prvog (potonjeg Svetog Petra Cetinjskog). http://www.vucinic.me/tri-crnogorska-osvajanja-boke/

UJEDINJENJE CRNE GORE I BOKE KOTORSKE - RAD ZAJEDNIČKE VLADE 1813 - 1814. http://www.montenegrina.net/pages/pages1/istorija/cg_u_xix_vijeku/ujedinjenje_crne_gore_i_boke_kotorske_1813_1814.htm

Obnovljena Izložba dokumenata o Ujedinjenjenju Crne Gore i Boke Kotorske (1813 – 1814. godine)
U zgradi Pomorske biblioteke oktobra 1813. godine, na zajedničkoj skupštini, izglasano je Ujedinjenje Boke Kotorske i Crne Gore. Tom prilikom formirana je zajednička vlada pod nazivom Centralna komisija (predsjedavao je Petar I Petrović). Sjećanje na dešavanja u vezisa Ujedinjenjem Boke i Crne Gore, u kojima je zgrada Biblioteke poslužila kao pozornica jednog od najznačajnijih istorijskih događaja na našim prostorima s početka XIX vijeka, čuva se u Memorijalnoj sobi Pomorske biblioteke.Obnova izložbene postavke o Ujedinjenju Crne Gore i Boke Kotorske ima veliki značaj u čuvanju i popularizaciji kulturne baštine Boke i Crne Gore.
https://www.bokanews.me/art/obnovljena-izlozba-dokumenata-ujedinjenjenju-crne-boke-kotorske-1813-1814-godine/

#BokaKotorska #CrnaGora #Boka

Видео Ujedinjenje Crne Gore i Boke 1813. канала SLAVENSKA SPARTA – Crna Gora / Zeta / Duklja