Jezu, bądź w sercu mym...

Jezu-Hostio, utajony w tym kawałku konsekrowanego Chleba, wierzę, że jesteś tu obecny w sposób szczególny i wyjątkowy. Sam powiedziałeś: „To jest Ciało moje”. Tu na ziemi nie można spotkać się z Tobą bardziej realnie, niż w tajemnicy Eucharystii i w tym Najświętszym Sakramencie. Jezu-Hostio, jestem tu przed Tobą, dotykam Cię moim wzrokiem, patrzę na Ciebie, słucham, jak przemawiasz do mnie ciszą... Ogarnia mnie Twoja obecność. Przychodzę, aby zatrzymać się choć na chwilę i być z Tobą, moim Panem i Stworzycielem.
Jezu-Hostio, jesteś dla mnie Księgą Życia, z której uczę się żyć, Księgą zapisaną „wewnątrz i na odwrocie” (Ap 5, 1). Oczami ciała widzę maleńki opłatek – słabość, kruchość, małość, pokorę. Wiara pozwala mi dostrzec potęgę, moc, panowanie, wieczną chwałę, nieogarniony majestat – sprzeczności, które tylko Ty potrafisz połączyć.
Jezu-Hostio, jesteś Słowem, które stworzyło świat materialny, ziemię, kosmos, księżyc, gwiazdy i wszelkie byty, świat duchowy i człowieka. Nie masz początku i końca, bo Twoim początkiem i końcem jest wieczność. „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo” (J 1, 1). Boże, nie masz początku, bo byłeś, zanim z nicości stworzyłeś aniołów, zanim począł się czas. Byłeś zawsze, byłeś wiecznie i nie mogłeś nie być! Jesteś Słowem, przez które wszystko się stało, co się stało, a bez którego nic się nigdy nie stało (por. J 1, 3) i stać się nie może. Boże, byłeś, jesteś i będziesz!
Jezu-Hostio, jesteś Słowem, które przemawia przez usta proroków, ewangelistów i apostołów. Jesteś Słowem, które zwiastował anioł Maryi w Nazarecie, jesteś Słowem z Betlejem, z Galilei, z Góry Błogosławieństw, z Wieczernika i Golgoty, a przede wszystkim Słowem, które żyje na wieki, Zmartwychwstałym Zbawicielem, Zwycięskim Barankiem zasiadającym na tronie wraz z Ojcem w niebie (por. Ap 3, 21). Słowem, które głosi Twój Kościół.
O Jezu-Hostio Święta! Tyś jest Księgą najcudowniejszą, Księgą, z której czytam życie! Upadam przed Tobą w głębokiej czci i zdumieniu. Uwielbiam Cię, bo w tej Hostii tak małej i kruchej, Ty – mocą swej potęgi – cały świat podtrzymujesz w istnieniu.
Jezu-Hostio, swą łaską podtrzymuj i mnie, i całe moje życie. Ty pragniesz być ze mną w mojej słabości, w każdej chwili, zapraszam Cię więc do mojego serca. Umacniaj mnie i oświecaj swoim słowem, które do mnie kierujesz. Pozwól mi je usłyszeć. Szczególnym słowem, które słyszę i każdego dnia pragnę słyszeć na nowo, jest zapewnienie, że „Bóg jest Miłością” (1 J 4, 16). To miłość Cię tu ukryła, to z miłości, dajesz mi swoje Ciało i swoje słowo. Czekasz tu na mnie, ogarniasz mnie tą miłością i kochasz, jak nikt inny.
O Jezu-Hostio, Księgo moja! Twoim słowem pragnę żyć każdego dnia. Wyryj je głęboko w mojej duszy i sercu. Pragnę z nim iść przez życie. Niech mnie krzepi, umacnia, upomina, oświeca, prowadzi i leczy. Daj mi siły do pracy dla chwały Bożej, dla dobra bliźnich i mojego uświęcenia. Amen.

***
Z pokorą upadamy przed Tobą, o Jezu, + w Sakramencie Boskim utajony! + Adorujemy Cię, + błogosławimy Cię, + uwielbiamy Cię + i prosimy, + racz wysłuchać modlitw błagających tu Ciebie. Który żyjesz i królujesz, Bóg na wieki wieków. Amen.

***
Sposób obecności Chrystusa pod postaciami eucharystycznymi jest wyjątkowy. Stawia to Eucharystię ponad wszystkimi sakramentami i czyni z niej „jakby doskonałość życia duchowego i cel, do którego zmierzają wszystkie sakramenty”. W Najświętszym Sakramencie Eucharystii „są zawarte prawdziwie, rzeczywiście i substancjalnie Ciało i Krew wraz z Duszą i Bóstwem Pana naszego Jezusa Chrystusa, a więc cały Chrystus”. „Ta obecność nazywa się «rzeczywistą» nie z racji wyłączności, jakby inne nie były «rzeczywiste», ale przede wszystkim dlatego, że jest substancjalna i przez nią uobecnia się cały Chrystus, Bóg i Człowiek” (KKK 1374).
Niechaj będzie pochwalony Przenajświętszy Sakrament.
Prawdziwe Ciało i Krew Pana naszego Jezusa Chrystusa.
Teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

Видео Jezu, bądź w sercu mym... канала módlmy się nieustannie