Gdańskie tramawaje dawniej i dziś

Tramwaje Gdańskie ,dawniej i dziś.
W 1864 r. została uruchomiona linia omnibusu konnego z Gdańska do Sopotu. Dziewięć lat później, 23 czerwca 1873 r., firma Deutsche Pferdeeisenbahn uruchomiła pierwszą linię tramwaju konnego; jej trasa prowadziła z centrum Gdańska - przez Wrzeszcz - do Oliwy.
W 1891 r. powstaje firma Danziger Straßeneisenbahn, która zostaje w 1894 r. przejęta przez firmę AEG z Berlina. W 1895 r. przebudowuje ona tory, montuje sieć trakcyjną i buduje elektrownię. 12 sierpnia 1896 r. uruchomiona zostaje pierwsza linia tramwaju elektrycznego. W tym samym roku AEG przekazała tramwaje pod administrację firmy Allgemeine Straßen- und Eisenbahngesellschaft z oddziałem w Gdańsku. W 1899 powstaje w Nowym Porcie firma Danziger Elektrische Straßenbahn.
W 1903 r. następuje połączenie obu działających firm i powstanie jednej Danziger Elektrische Straßenbahn. Firma z Wrzeszcza wniosła 22,4 km tras, 67 wagonów silnikowych i 67 wagonów doczepnych, elektrownię i 4 zajezdnie. Firma z Nowego Portu wniosła 14,3 km tras, 20 wagonów silnikowych i 16 doczepnych oraz zajezdnię z elektrownią.
1 lipca 1927 roku przedłużono linię nr 4 na Stogi. W 1929 roku oddano do użytku nową drogę prowadzącą do Nowego Portu - ul. Marynarki Polskiej (Paul Beneke Weg), ułożono na niej tory tramwajowe likwidując jednocześnie jednotorową linię biegnącą wzdłuż nabrzeża. W 1930 roku położono nowe tory na ul. Hallera (Ostseestraße), Mickiewicza (Bärenweg) i Legionów (Heeresanger). Siedzibę dyrekcji przeniesiono na ul. Jaśkowa Dolina (Jäschkentalerweg). W 1937 roku oddano do użytku nową zajezdnię tramwajową we Wrzeszczu.
Początkowo tramwaje pobierały prąd z sieci trakcyjnej za pomocą odbieraka drążkowego zakończonego miedzianą rolką. Przewód trakcyjny miał na skrzyżowaniach i rozgałęzieniach wmontowane specjalne wstawki mosiężne, zapewniające prawidłowy przebieg rolki. W latach 20-tych wprowadono do użytkowania tramwaje z klasycznym odbierakiem nożycowym - pantografem. Taki odbierak umożliwiał lepszy pobór mocy i przez to stosowanie zestawów złożonych z wagonu silnikowego i doczepngo. Użycie takich odbieraków wymagało przebudowy sieci trakcyjnej i usunięcia wstawek. Do 1939 r. przebudowano większość linii z wyjątkiem trasy 6 i 7.
W latach 30-tych można było spotkać w Gdańsku wiele różnych modeli wagonów tramwajowych. Używano wagonów pochodzących jeszcze sprzed I wojny, które poddano przebudowie zabudowując platformy, a także nowszych dwu- i czteroosiowych. Część wagonów powstawała w gdańskiej firmie Danziger Waggonfabrik, inne pochodziły np. z firmy Herbrandt z Kolonii. W czasie II wojny do Gdańska trafiły również tramwaje serii N. Bardzo ciekawym modelem był model serii 242 - pierwszy w Gdańsku tramwaj z częściowo obniżoną podłogą. Do dzisiaj na linii turystycznej jeździ Bergmann nr 266 wyprodukowany w 1927 r. przez Danziger Waggonfabrik.
W latach 1946-1961 wzdłuż obecnej al. Niepodległości w Sopocie biegła dwutorowa linia tramwajowa. Jej trasa w kierunku centrum miasta była zakończona pętlą, która znajdowała się w rejonie skrzyżowania z ul. Reja w Świemirowie. Tramwajowe połączenie Gdańska z Sopotem zostało zlikwidowane z powodu przejęcia większości pasażerów przez Szybką Kolej Miejską oraz rozbudowy pobliskiej drogi.
Zapewne niewielu czytelników pamięta, że do początku lat 60. mieszkańcy Gdańska i Sopotu mogli przemieszczać się pomiędzy swoimi miastami tramwajem. Co więcej, na sopockiej pętli tramwajowej można było przesiąść się na trolejbus i kontynuować podróż w kierunku Gdyni.
Wbrew pozorom, linia tramwajowa biegnąca pomiędzy ul. Opacką w Oliwie a ul. Reja w Świemirowie nie była poniemieckim spadkiem z okresu Wolnego Miasta Gdańska albo kajzerowskiej czy hitlerowskiej Rzeszy. Linia tramwajowa w Sopocie została od podstaw zbudowana przez Polaków wkrótce po zakończeniu II wojny światowej. I to właśnie ogromne zniszczenia wojenne w pobliskim Gdańsku były asumptem do położenia nowego torowiska.
Ceny biletów na trasach tramwajowych w 1929 r.
Danzig (Gdańsk) - Langfuhr (Wrzeszcz) - 25 pfennigów
Danzig (Gdańsk) - Oliva (Oliwa) - 35 pfennigów
Danzig (Gdańsk) - Brösen (Brzeźno) - 30 pfennigów
Danzig Hauptbahnhof (Gdańsk Dworzec Główny) - Weidengasse (ul. Łąkowa) - 15 pfennigów
Danzig Hansaplatz (Gdańsk plac Hanzy) - Heubude (Stogi) - 30 pfennigów
Danzig Kohlenmarkt (Gdańsk Targ Węglowy) - Ohra (Orunia) - 30 pfennigów
Danzig Silberhütte (Gdańsk Hucisko) - Emaus (Emaus) - 15 pfennigów
Langfuhr (Wrzeszcz) - Brösen (Brzeźno) - 15 pfennigów
Oliva (Oliwa) - Glettkau (Jelitkowo) - 15 pfennigów
W 1914 r. wprowadzono numerację poszczególnych linii, do tej pory o kierunku jazdy informowała tabliczka z nazwą przystanku docelowego. W latach dwudziestych funkcjonowalo już w Gdańsku dziesieć linii tramwajowych.

Видео Gdańskie tramawaje dawniej i dziś канала Krzysztof Grochowski GDAŃSK