7 Maja - Strumienie na pustyni

Strumienie na pustyni
7 Maja
Początek bez wykańczania

Opowiedział im przypowieść… że ludzie powinni zawsze się modlić i nie omdlać – Łukasza 18:1

Żadna pokusa w życiu wstawienniczym nie jest bardziej powszechna niż pokusa braku wytrwania. Zaczynamy się modlić o pewną rzecz; składamy nasze prośby na dzień, tydzień, miesiąc; a potem, nie otrzymawszy jeszcze jednoznacznej odpowiedzi, natychmiast mdlejemy i całkowicie przestajemy się modlić o to.

To śmiertelna usterka. To po prostu pułapka wielu początków bez dokończeń. Jest rujnująca we wszystkich sferach życia.

Człowiek, który wyrabia nawyk rozpoczynania bez kończenia, po prostu ukształtował nawyk niepowodzenia. Człowiek, który zaczyna się modlić o jakąś rzecz i nie modli się aż do pomyślnego uzyskania odpowiedzi, wyrobił sobie ten sam nawyk w modlitwie.

Zemdleć to upaść; wtedy porażka rodzi zniechęcenie i niewiarę w rzeczywistość modlitwy, która jest zgubna dla wszelkiego sukcesu.

Ale ktoś mówi: „Jak długo będziemy się modlić? Czy nie dochodzimy do miejsca, w którym możemy zaprzestać naszych próśb i złożyć sprawę w rękach Boga?”

Jest tylko jedna odpowiedź. Módl się, aż to, o co się modlisz, zostanie rzeczywiście spełnione, lub dopóki nie będziesz mieć pewności w swoim sercu, że tak się stanie.

Tylko w jednym z tych dwóch miejsc ośmielamy się powstrzymać natrętność, bo modlitwa jest nie tylko wezwaniem Boga, ale i konfliktem z szatanem. A ponieważ Bóg wykorzystuje nasze wstawiennictwo jako potężny czynnik zwycięstwa w tym konflikcie, tylko On, a nie my, musi zdecydować, kiedy odważymy się zaprzestać naszych błagań. Nie ośmielamy się więc wstrzymać naszej modlitwy, dopóki nie nadejdzie sama odpowiedź lub dopóki nie otrzymamy zapewnienia, że ​​nadejdzie.

W pierwszym przypadku zatrzymujemy się, bo widzimy. Z drugiej strony zatrzymujemy się, ponieważ wierzymy, a wiara naszego serca jest tak samo pewna jak widok naszych oczu; ponieważ jest to wiara Boża ukształtowana w nas.

Coraz częściej, kiedy żyjemy życiem modlitwy, będziemy doświadczać i uznawać tę daną przez Boga pewność i wiedzieć, kiedy spokojnie w niej odpoczywać lub kiedy kontynuować nasze błagania, dopóki jej nie otrzymamy. —Praktyka modlitwy

Trwaj na obietnicy, aż Bóg cię tam spotka. Zawsze powraca w drodze swoich
obietnic.


1. Co Bóg ci obiecał, na pewno też da, Co rzekł, nie ulegnie już zmianie; Choć rzeczą tak trudną to często się zda, Bóg wierny Swym słowom zostanie!

Refren: O, nie wątp więc nigdy, z ufnością Doń śpiesz, Tu szkodzi niewiara i chwianie! Usłuchaj i wierz, Za słowo Go bierz, On wierny Swym słowom zostanie!

2. Świat wierzy w znikomość, miłuje swą złość, Na blasku on czczym poprzestanie, Zaś Pan w obiecaną wprowadzi cię włość, On wierny Swym słowom zostanie!

3. O, Bóg nie zawiedzie, choć runie i świat! Jak błogo, gdy w Nim masz ufanie! On słyszy twe prośby, pomoże ci rad; On wierny Swym słowom zostanie!

4. Wnet dojdziesz do celu, ukończysz swój bieg; Pan da ci u Siebie mieszkanie I w szatę oblecze cię bielszą niż śnieg — On wiernym Swym słowom zostanie!

Видео 7 Maja - Strumienie na pustyni канала Leszek Agnieszka Magiera